Canyoning door het blauwe water van Bovec – Slovenië
Al sinds mijn eerste canyoningtocht zo’n 17 jaar geleden ben ik er aan verknocht. Alleen jammer dat het 17 jaar geleden bij die ene keer bleef. Een familietochtje met ons gezin, lekker door het water dabberen, van rotsen springen en glijden. Heerlijk! Al die jaren dat ik met Thomas op vakantie ben roep ik dat ik nog eens een canyoningtocht wil maken, alleen Thomas was nog niet zo enthousiast. Geef die maar gewoon droge rots. Toen we met onze camper door Slovenië kwamen besloot ik, ik ga sowieso met een tocht mee. Door een lichte fomo kon Thomas toch niet achterblijven en besloot samen met mij mee te gaan. We zitten in de plaats Bovec, het centrum voor bergsport in Slovenië. En een van de populaire activiteiten is een canyoning door de Sušec rivier.
Een canyoning tocht boeken in Bovec
Omdat we dus allebei zo goed als geen ervaring hebben met canyoning besluiten we om met een groep mee te gaan. Een beginnersgroep, want dat is waarschijnlijk al spannend genoeg. Omdat Bruno in de camper moet blijven willen we graag zo vroeg mogelijk op pad. In Bovec zijn er tal van bedrijven die hier tochten aanbieden, aan opties geen gebrek. Maar de organisatie die het vroegste gaat is Socasplash. Dat gaat hem dus worden! Bijkomend voordeel is dat we daardoor ook niet achter andere groepjes aan gaan of hoeven te wachten, we hebben de rivier dan lekker voor onszelf. De partijen stemmen onderling dus ook wel wat tijden af. Wil je ook alle vrijheid? Dan raden we zeker Socasplash aan, want naast een vroeg tijdstip was het ook een fijne organisatie. Ze hebben tochten op meerdere niveaus en nemen onderweg ook foto’s en filmpjes op.
Bekijk alvast het filmpje van onze Canyoning tocht
Wandelen naar het startpunt van de tocht
Wanneer we aankomen bij de parkeerplaats krijgen we alle materialen en mogen we het busje in. Vanuit Bovec is het nog zo’n half uurtje rijden naar het startpunt. Onderweg worden we nog getrakteerd op de mooie Sloveense natuur. Bij de parkeerplaats mogen we al onze spullen achterlaten en maken we een rugzak van onze wetsuits. Zo nemen we al het materiaal mee, de gordel, touwen, zitvlak en de speciale canyoning schoenen doen we aan. In onze bikini en zwembroek starten we aan de hike, nogal een andere outfit dan waar we normaal in wandelen. De hike is lekker steil omhoog en de gids heeft er vaart in. Hij wil zo snel mogelijk bij het startpunt zijn. Gelukkig zijn we met een klein en fit groepje en hoeven we niet meer dan 20 minuten te wandelen. Eenmaal bij de rivier aangekomen is het tijd om ons klaar te maken voor de echte tocht.
Springen, glijden en waden door het water
Het is inmiddels al eind augustus en dat betekent dat het water al vrij laag staat. We zitten immers richting het einde van het seizoen. In het begin waden we dus vooral door kleine laagjes water die niet hoger komen dan onze kuiten. Ik ben benieuwd hoe dat voor de rest van de tocht gaat zijn. Maar al snel komen we de eerste glijbaan tegen. Met canyoning vind je regelmatig vlakke stukken rots waar je vanaf kan glijden en waarbij je uitkomt in een diepere waterplas. Het eerste stukje glijden is klein zodat we nog even kunnen wennen. Het water is lekker fris en onze wetsuits vullen zich nu snel. We lopen weer een stukje verder tot we weer bij een grotere plas aankomen en na wat glijstukjes onze eerste sprong mogen maken. Een beetje spannend is het wel, want de rots loopt niet recht naar beneden. Dat betekent dat je ver genoeg moet springen om niet op de rots te belanden, maar ook niet zo ver dat je alweer tegen de volgende rots aan komt. Waarschijnlijk gebeurt dat eigenlijk nooit, maar mijn gedachten nemen een loopje met me. Ik vind het nog lastig inschatten wat ik moet doen. Na een tijdje mezelf toespreken ga ik maar gewoon en ik land netjes in het midden van het water.
Een lijf vol adrenaline
Wat typerend is aan deze tocht, is dat hij steeds een beetje moeilijker wordt. In het begin zijn de sprongen en glijstukjes nog klein, maar langzaamaan worden ze steeds groter. De eerste sprong was een meter of 3, de volgende is alweer een meter of 5. Het voordeel van deze sprongetjes is dat je ze ook over mag en kan slaan. Bij de sprong van 5 meter twijfel ik wel nog even, maar laat me tocht overhalen om naar boven te gaan. Ook deze sprong gaat perfect en ik heb inmiddels in de gaten hoe ik ervoor moet zorgen dat mijn neus niet na elke keer kopje onder helemaal vol water loopt. Dat scheelt een hoop! Na deze sprongen komen we uit bij een stukje klettersteig. Althans het is wat klauteren over de rots met een zekerpunt. Kijk dat zit meer in onze comfortzone! Helaas blijven we daar niet voor lang, want de volgende uitdaging wacht alweer op ons. Een smalle slide van zo’n 6 meter hoog. De slide is zo smal dat je je hoofd absoluut naar achteren moet blijven houden zodat hij niet tegen een rots aan komt. Je ziet dus niet wanneer en waar je land. Ik besluit maar als eerste te gaan, dan ben ik er vanaf. Ik mag gaan liggen en de gids houd mijn wetsuit vast, hij vraagt of ik er klaar voor ben. Ik hoor mezelf zeggen “no, but let’s go anyway” en hop daar ga ik. Een flinke plons later beland ik in een kleine grot. Een stoot adrenaline giert door mijn lijf heen en tovert een brede lach op mijn gezicht. De rest volgt ook en we zijn nu al ver bij het einde.
De slide is zo smal dat je je hoofd absoluut naar achteren moet blijven houden zodat hij niet tegen een rots aan komt.
Abseilen in een canyoning
Wanneer we nog een stukje verder klauteren komen we aan bij het eindpunt en we zien in de verte de busjes al staan. Voor mijn gevoel zijn we echt pas net bezig, maar in deze schaduwrijke grot krijgen we het ook al aardig koud. Het is dus niet erg dat we er bijna zijn. De laatste slide is een bijzondere. Hij is namelijk 12 meter hoog en je gaat een deel ervan abseilend naar beneden. Hoewel, echt abseilen is het niet. Je wordt ingebonden en de gids laat je van bovenaf zakken terwijl jij op je rug ligt. Wanneer je aan het einde van het touw komt glij je uit de abseil je laatste meters naar beneden. Nog 1 grote splash en het zit er weer op! Terug in de zon om weer lekker op te warmen.
Praktische informatie over canyoning in de Sušec rivier bij Bovec
- De route die wij deden was de beginners route. Je moet minimaal 9 jaar oud zijn om de route te kunnen doen. Hoewel het een beginnersroute is, vond ik het genoeg uitdaging geven. De website geeft ook aan dat het een beginners / intermediate route is. Daar kan ik me wel in vinden.
- Volgens de website duurt de route ongeveer 2 uur. Het is afhankelijk van de grote van je groep en hoe snel alles gaat natuurlijk. Wij waren met een groepje van 4, plus een gids en deden er ongeveer 1,5 uur over.
- De prijs van de route varieert door het seizoen, maar ligt tussen de €55 en €60 per persoon.
- Je hebt uiteraard kennis nodig van zwemmen, zoals ze het daar omschrijven. Oftewel een zwemdiploma is nodig.
- Al het materiaal is bij de organisatie beschikbaar. Wel is het handig om een flesje water, handdoek en schone kleren mee te nemen in de auto daarnaartoe.
