Klettersteigen in Freissinières – La grande falaise

Hoewel we inmiddels al een hoop klettersteig routes samen hebben gedaan, was dat in 2012 nog niet het geval. Op dat moment had ik namelijk nog geen enkele klettersteig (via ferrata in het Italiaans) afgerond. Sterker nog, ik wist niet eens wat ik kon verwachten. Thomas gelukkig wel en hij zocht tijdens onze vakantie in Embrun een mooie klettersteig route uit. Dit werd La Grande Falaise in Freissinières. In deze blog neem ik jullie mee tijdens mijn allereerste klettersteig ervaring.

Een lastig begin

De avond van te voren heeft Thomas alle spullen ingepakt. De gordels (toen nog integraal gordels), klettersteig sets en de helmen. Het ligt allemaal klaar. Ik heb echt geen flauw idee wat ik ga doen. Kan me er ook weinig bij voorstellen. Het enige dat ik weet is dat we gaan klimmen en dat het goed is dat ik geen hoogtevrees heb. Lichtelijk gespannen ben ik wel, zeker als Thomas de opmerking maakt dat ik maar beter kan zorgen dat ik niet val…

De volgende ochtend rijden we naar plaats van bestemming. We vinden een parkeerplaats vlak bij het bordje van de via ferrata. Vanaf hier is het nog ongeveer een kwartiertje lopen voordat we echt van start gaan. Redelijk eenvoudig vinden wij het begin van het pad en we trekken alle materialen aan. We beginnen een stukje dat redelijk recht omhoog gaat en omdat ik geen klim ervaring heb vind ik het soms nog best lastig. Ik heb namelijk geen idee waar ik het beste mijn voeten neer kan zetten voor goede grip. Gelukkig helpt Thomas mij door de juiste plekken aan te wijzen en na een korte rustpauze ga ik weer verder.

Omdat het voor mij de eerste keer is, heeft Thomas alle spullen mee. Dat wil zeggen, een rugzak met water en eten. Een extra touw voor de zekerheid. En ook mijn camera en camera tas. Hierdoor klimt hij met redelijk volle bepakking de route, en ik hoef daar gelukkig niet aan te denken.

Traverseren met uitzicht

Na het eerste stuk omhoog te hebben geklommen komen we op de hoogtelijn die we de komende tijd zullen volgen. Langzaamaan krijg ik steeds meer en meer vertrouwen in mijn eigen kunnen en na een tijdje begin ik te genieten van de tocht. Op sommige stukken is de route vrij luchtig en kijk je zo meer dan 100 meter onder je voeten naar beneden. Het dal blijft een hele lange tijd in zicht en we klimmen lekker in de zon. Het pad loopt verder over de hoogtelijn en af en toe komen we vlakke stukken rots tegen waar we wat eenvoudiger overheen kunnen lopen. Maar die wisselen ook snel weer af met verschillende nietjes en richels.

Nadat we een heel stuk traverserend hebben afgelegd, gaan we weer een stuk omhoog. Hier wordt veel gebruik gemaakt van nietjes (stalen stukken in de berg), waardoor het fijn is om hierlangs omhoog te klimmen. Ik krijg nu echt de smaak te pakken en klim lekker door. Bovenop de route wacht ik op Thomas en besef ik me waar ik op dat moment sta. Als een klein poppetje op een hele grote wand, midden in de zon in Frankrijk. Dit ga ik zeker nog vaker doen!

Op sommige stukken is de route vrij luchtig en kijk je zo meer dan 100 meter onder je voeten naar beneden.

De route die we doen wordt geclassificeerd als niveau D, wat betekent dat het normaliter geen beginners klettersteig is (hier kwam ik pas later achter). Als je echter samen bent met iemand anders, en je hebt geen last van hoogtevrees, dan is de route wel te halen.

een halve route

De route die we hebben uitgekozen is verdeeld in 2 delen. Dat betekent dat we halverwege de route er ook weer uit kunnen stappen. Wij hadden zelf vooraf al besloten dat we dat zouden doen. Het tweede deel zou namelijk nog net iets lastiger worden, en voor een eerste ervaring is dit ook een mooie introductie. De totale route kan je lopen in ongeveer 2 tot 3 uur. Maar wij deden over de helft al ongeveer 2 uur. Als je ervaren bent met klettersteigen, dan is de inschatting van 2 tot 3 uur voor de hele route zeker haalbaar.

Nadat we het punt bereiken waar de escape zit, ruimen we onze materialen weer op. We dalen af naar beneden en onderweg komen we nog een man tegen die van boven komt. Grappig was dat we deze man ook tegenkwamen toen wij begonnen met de klettersteig. Deze man heeft dus in dezelfde tijd de hele route geklommen én ook nog een stukje extra afgedaald. We laten de man passeren en lopen op ons eigen tempo terug naar de auto.

een uitdagende klettersteig

Nadat we een ruim half uur hebben gelopen, komen we weer aan bij de auto. We kijken nog even omhoog en zien nu andere popptjes op deze grote wand. Precies op die plaats waren wij een uur van te voren nog. Het is altijd een bijzonder fenomeen dat je zo in de tijd kunt kijken. En het verbaasd me nog elke keer hoe veel afstand je te voet kunt afleggen in zo’n korte tijd.

Na deze eerste klettersteig hebben we er nog veel meer gedaan. Het is zelfs een van mijn favoriete bezigheden in de bergen. Maar de allereerste blijft toch bijzonder.

Extra informatie

Heb je al vaker een klettersteig gedaan? Ook dan is deze route zeker leuk en uitdagend! Als je voor de eerste keer een klettersteig gaat doen, zou ik echter wel aanraden om deze route met een gids of zeer ervaren persoon te lopen. Dat geeft je wat meer rust, zodat je ook kan genieten van de omgeving!

Toen wij deze klettersteig hebben gedaan was deze gratis. Momenteel staat er op het internet dat je bij de VVV 3 euro toegang moet betalen. Het loont dus om even onderzoek te doen naar de toegang van deze klettersteig als je ter plaatse bent.

Meer details over deze klettersteig kan je bijvoorbeeld vinden in het boek “via ferrata de France”. Een Franstalig boek vol met leuke routes door heel het land.