Gerberkreuz – Avontuurlijk multipitch klimmen in het Karwendel

Het Gerberkreuz is een van de grote rotspieken aan de rand van het Karwendel die je al van verre kunt zien. Vanuit Oostenrijk wordt deze piek al zichtbaar zodra je in Seefeld bent en in Duitsland komt deze ook al snel in beeld. De steile bergwanden rondom Mittenwald zien er zeer uitnodigend uit voor klimmers. Daarom nodigden wij onszelf uit op één van de nog niet zo ontdekte klimroutes en ontdekten we daar een parel van een multipitch klimroute!

Klik hier voor de 3D kaart

3D Satellite

📏0.0 km

↗️0 m

↘️0 m

🕒0h 0m

Herlaad de pagina als de map niet verschijnt

Eerst naar de Mittenwalder Hütte

Onze tocht begint bij het kabelbaanstation van de Karwendelbahn in Mittenwald. Vandaag wandelen we echter omhoog om bij de klimroute van het Gerberkreuz te komen. Wel zullen we uiteindelijk met de kabelbaan terugkomen en dus is het handig dat de auto hier alvast staat. We betalen 7 euro om hier de hele dag te kunnen staan en beginnen dan met onze aanlooproute.

Die aanlooproute gaat recht omhoog, allereerst richting de Mittenwalder hütte op 1.518 meter hoogte. We beginnen in het bos en het is al meteen aardig warm, ondanks dat het nog maar 7 uur in de ochtend is. Wel krijgen we mooi uitzicht op de steile bergwanden die recht onder het hoger gelegen kabelbaanstation liggen. Terwijl wij omhoog lopen worden we een paar keer ingehaald door fanatieke wandelaars. Bij de Mittenwalder hütte is het dan ook al redelijk druk, ondanks het vroege tijdstip. Wij hebben echter geen tijd voor een korte stop en gaan meteen verder.

Vanaf de Mittenwalder hütte is het nog zo’n tweeënhalve kilometer naar het startpunt van de Gerberkreuz tocht. We klimmen in totaal 450 hoogtemeters over redelijk technisch pad. Hoewel het pad als rood staat aangegeven moet er namelijk behoorlijk geklauterd worden. Het vinden van het startpunt is een klein beetje zoeken maar uiteindelijk goed te vinden. Ter hoogte van de Lindenkopf (1.795m) volgen we de steenmannetjes aan de linkerkant over de puinhelling. Vervolgens klimmen we omhoog via een vast touw en volgen we de rotswand richting links. Daar zoeken we totdat we aan onze rechterkant een groot rotsvenster zien. Hier moet het startpunt van de route zijn en inderdaad, we zien de eerste haken!

Klimmen in het Karwendel

De multiptich klimroute naar het Gerberkreuz wordt omschreven als een alpiene stijl beklimming. Hoewel er in de loop van tijd meer en meer haken zijn aangebracht kan het zo maar zijn dat er 10 meter tussen die haken zit. De standplaatsen voor de in totaal 8 pitches zijn wel goed voorzien. Het is hartje zomer en een weekenddag, maar we zijn vandaag helemaal alleen. Daarnaast ligt de route goed in de schaduw en dat maakt de klim al meteen aangenaam.

Sylvia begint aan de eerste touwlengte (4) en we zijn onderweg. Een mooie instapklim met een lichte traverse naar rechts. Aangekomen bij de standplaats neem ik het over en klim ik in een mooie schoorsteen van rotsen (4). De rots voelt goed en er zijn weinig losse stenen, iets wat je normaal in het Karwendel wel verwacht. Ook is er veel grip en weinig gepolijst gesteente wat erop wijst dat deze route niet vaak geklommen wordt. Zonde, want de route klimt heel fijn en het uitzicht is geweldig. Maar wel beter voor ons vandaag, want we kunnen er helemaal zelf van genieten.

De derde pitch (2) is een beetje onhandig. Sylvia klimt omhoog over een eenvoudig rotsgedeelte om vervolgens weer af te moeten dalen naar de standplaats voor de volgende touwlengte. Dit volgen voelt al snel net zo raar, maar al snel maak ik me op voor de volgende uitdagende sectie. De vierde touwlengte volgt een route over een vrij vlakke plaat (4). De grip is uitstekend, maar de haakafstanden zijn groot. Vier haken op een touwlengte van 45 meter maken het niet alleen een uitdaging voor het hoofd, maar ook voor mijn ogen die de route proberen te vinden.

Op naar het Madonna beeld

Het is inmiddels bijna twaalf uur en we vorderen gestaag. Sylvia begint aan de lange vijfde pitch van de Gerberkreuz (3). Het niveau van deze touwlengte is iets lager, maar met 3 haken op 53 meter is dit toch zeker opletten geblazen. Voor routes zoals deze dragen we ook vaak totems en schlinges bij. Het is alleen niet zo handig dat ik nog de totems bij mij draag terwijl ik op de standplaats sta! Gelukkig kan Sylvia met een schlinge ook een redelijke tussenzekering plaatsen.

Tot nu toe hebben we de hele ochtend in de zon kunnen klimmen en dat is echt een geschenk. Zodra ik richting Sylvia klim begint de zon op mijn hoofd te schijnen. We hebben nog een touwlengte te gaan naar een belangrijk herkenningspunt. Dat is het Madonna beeld. Op veel bergen in de alpen vind je een beeld van Madonna als markering. Deze verschillen in vormen en maten, maar meestal zijn ze rond de 50 centimeter groot.

Mijn verbazing is dan ook groot wanneer ik aan het eind van de zesde touwlengte (2) een minuscule Madonna op de rots zie staan. Nog geen 20 centimeter groot zou ik zeggen en je zou deze zomaar kunnen missen. Deze Madonna signaleert het einde van de leuke, verticale klimsectie. Vanaf hier krijgen we zicht op de graat die we moeten volgen en andere wandelaars die in de verte over de Mittenwalder höhenweg lopen.

Graatklimmen naar het Gerberkreuz

Madonna vergezelt ons voor een korte pauze voordat we onze weg vervolgen naar het Gerberkreuz. We volgen hier de graat die op sommige plekken vrij scherp en luchtig kan zijn en op andere plekken juist breed en begroeid met gras. We blijven ingebonden in het touw en goed afzekeren is nog weleens een uitdaging. Zodra we het eerste rotsgedeelte van de graat voorbij zijn komt de verwarring. Is het klimmen voorbij? Er zou toch nog een gedeelte komen?

We wandelen op onze klimschoenen via de grashelling omhoog. Niet het meest handige om te doen. Je zou kunnen wisselen naar schoenen, maar het volgende rots gedeelte is ook weer niet al te ver weg. Voor het laatste deel in rots heb je namelijk weer klimschoenen nodig. Deze rots zien we dan ook zodra we bovenop de grashelling staan, met het topkruis van het Gerberkreuz in zicht daarachter. De graat wordt ineens weer heel smal en volgens het topo naderen we nu het moeilijkste deel van de gehele route.

Sylvia begint aan de zevende pitch (3+), een traverse aan de linkerkant van de messcherpe graat. Zowel voorklimmend als naklimmend is deze traverse spannend door de luchtigheid en het half afklimmen over kleine grepen. Alleen de achtste touwlengte scheidt ons nog van de top. Hier zit één spannende stap in, die er vooral veel spannender uitziet door de grote uitgesneden leegte die eronder zit. Gelukkig ziet hier precies op de juiste plek een prima haak. Eén goede beweging en je bent eroverheen. Ik klim eruit, Sylvia volgt en niet veel later staan we – alleen – op de top!

Terug via de Mittenwalder Höhenweg en de kabelbaan

Wanneer we het topboek van het Gerberkreuz openslaan zien we slecht 8 beklimmingen voor dit jaar tot en met augustus. Dat is helemaal niet zoveel terwijl dit op zoveel manieren een prachtige route is. Rustig, omdat er vrijwel niemand klimt. Koel, omdat je een hele ochtend in de schaduw kunt klimmen. Goede rots, omdat er veel grip is en er weinig loszittende rotsen te vinden zijn. En mooi natuurlijk met het uitzicht langs de wand in zowel Oostenrijk als Duitsland.

We verlaten het Gerberkreuz door naar de Mittenwalder Höhenweg te klimmen. Deze route is eenvoudiger maar ook niet zo druk bezocht. Je moet hier namelijk nog best wel wat klauteren, zowel omhoog als omlaag om uiteindelijk op de Höhenweg te komen. Vanaf hier is het een korte wandeling van dertig minuten om bij het kabelbaanstation te komen. Dit is een mooie plek om even te ontspannen en een drankje te doen.

De kabelbaan brengt ons snel weer terug naar het dal. Zodra we van de schrik zijn bekomen van een enkeltje afdalen (28 euro) richten we onze ogen weer op de markante pieken aan de rand van het Karwendel. In de verte zien we de lijn die we geklommen hebben naar het Gerberkreuz. Een prachtige tocht. Een prachtige verborgen parel!