Ebner Joch: voorjaarswandeling bij de Achensee

Sinds we in de bergen wonen ervaren we nóg meer het verschil tussen de seizoenen. Niet alleen de vier seizoenen die wij kennen, maar zeker ook de toeristisch drukke en rustige seizoenen. Tussen maart en juni is er eigenlijk niet zo veel te doen voor toeristen. Maar omdat we dus in de bergen wonen is voor ons elk seizoen bergseizoen. De enige uitdaging is dat er hoog in de bergen nog heel veel sneeuw ligt. En dat smelt snel. Wandelen in deze sneeuw is niet altijd een pretje, dus zoeken wij in de weekenden naar een leuke voorjaarswandeling bij de Achensee dit keer.

Wandelen in mei in de bergen

Als je wilt wandelen in mei in de bergen dan is het altijd de vraag wat er al mogelijk is. Het verschilt per seizoen. De ene keer ligt er nog een pak sneeuw op de toppen en de andere keer zie je overal al kleurrijke bloemenweides. In ons geval was er laat in de winter nog sneeuw gevallen en moesten we op zoek naar een wandeling die onder de 2000 meter ligt. En die hadden we gevonden! Het Ebner Joch bij de Achensee tikt net niet de 2000 meter aan en geeft je een prachtig uitzicht over de regio.

Starten in de ochtend of in de middag

Ons plan is dus om naar het Ebner Joch te gaan, maar erg vlot zijn we niet als we wakker worden. Dit is nog een verschil met onze ervaringen sinds we in de bergen wonen. Want wanneer we vroeger naar de bergen op vakantie gingen stonden we voor dag en dauw op om te genieten van de eerste zonnestralen die boven de rotsige kammen te voelen waren. Nu is dat vaak anders. We zien ook wel de charme van rustig opstaan, een kop koffie op het balkon en dan rustig klaarmaken voor de wandeling. En als de wandeling niet een hele dag duurt dan kan dat prima. En ook vandaag is het een middagwandeling geworden.

Parkeren bij de Achensee

De Achensee is druk, zeker in de zomer. Het is een echte toeristische trekpleister en gezinnen genieten van het heerlijke water dat dit meer biedt. Daarom is het ook niet altijd makkelijk om er te parkeren. Gelukkig start de wandeling naar het Ebnerjoch nog iets zuidelijker dan het begin van de Achensee en lukt het ons om een plekje te vinden bij de Kanzelkehre. En vanuit hier starten we met onze wandeling omhoog. De eerste meters starten voornamelijk door het bos. Gezien de zonnige dag en de temperatuur geen overbodige luxe. Zo maken we al snel veel hoogtemeters. Het pad naar boven is ideaal, het gaat wel vrij steil omhoog, maar constant. Daar houden we van! Voor we het weten zijn we alweer 500 meter gestegen. Bijna op de helft.

Langs de kapel en de alm

Ongeveer op de helft komen we de Notburgakapelle tegen en zien dat er ook een leuke alm bij ligt. We besluiten dat we deze voor nu links (of in dit geval rechts) laten liggen en lopen verder naar ons doel van vandaag. Het Ebner Joch. In de tussentijd hebben we ook het bos verlaten en lopen we volop in de zon. De temperatuur is nog steeds vrij hoog en ik heb het aardig warm. Dus lopen we ietsje rustiger verder, zodat we ook kunnen genieten zonder zweetdruppels die zo nu en dan mijn ogen in stromen.

We stijgen en stijgen en hoe hoger we komen hoe meer het pad veranderd van liefelijk bospaadje naar een pad met stenen. Nu zijn we wel wat gewend, maar na een winter vol sneeuw is dit voor ons ook weer even nieuw. Wanneer we bijna bij de top zijn gaat het pad over in een zigzag pad en moeten we af en toe ook een beetje klauteren. Vooral onze viervoetige vriend vind het hier heerlijk en zoekt zijn weg tussen de struiken door.

De top van het Ebner Joch en de Kirchenspitze

Na ongeveer 2 uur klimmen komen we aan op de top op 1957 meter. Het uitzicht is super mooi. Aan de ene kant kijken we uit op het Inntal met de plaats Jenbach recht onder ons en aan de andere kant krijgen we een glimp van de Achensee te zien. Tijd voor een welverdiende pauze dus! Terwijl we wat foto’s maken raken we aan de praat met nog een andere bezoeker van deze berg. Tot onze verrassing blijkt het ook een Nederlander te zijn die zijn droom achterna is gegaan en inmiddels in de bergen woont. We kletsen nog wat verder en besluiten dan weer om te keren.

Eigenlijk zou de afdaling langs dezelfde weg lopen als omhoog. Maar op de kaart hebben we gezien dat er nog een topje naast het Ebner Joch ligt. En het is zonde om die niet even mee te pakken. Deze top het de Kirchenspitze en ligt op 1770 meter. Ook hier hebben we weer een leuk uitzicht. Hoewel we hier nog lang van kunnen genieten besluiten we toch weer snel verder te gaan.

Terug naar de alm en eten bij de Pizzeria

Onderweg bedenken we ons dat het misschien wel mogelijk is om bij de Alm te eten. Het is nog niet erg laat en de Almen zijn meestal wel tot een uur of 5 open. We lopen dus in een lekker tempo naar beneden en hebben al helemaal zin in een lekkere flinke, Oostenrijkse maaltijd. Als we bij de Alm aankomen blijkt alleen dat ze niet echt eten hebben. Balen! Maar wat lekkers drinken lukt gelukkig wel.

Na dus nog een korte stop lopen we terug naar de auto. Bij de Kanzelkehre is ook een pizzeria, met een mooi terras en een uitzichtpunt. Poging 2 dus tot het avondeten. En dit keer met wat meer succes. We ploffen op het terras, zoeken allebei wat lekkers uit, en genieten toch nog van een mooie afsluiting van deze middag!