Klimavontuur: Zeitgeist Ulrichshörndl

De Zeitgeist klimroute naar de top van de Ulrichshörndl is een van de bekende routes van het mooie Steinman gebergte. Met relatief korte aanlooptijden biedt dit berggebied de mogelijkheid om vele mooie klimtochten te ondernemen. De Zeitgeist route is een mooie en vergevingsgezinde graatbeklimming voor beginners en geeft je een van de mooiste uitzichten over Sankt Ulrich en de Pillersee.  

900 hoogtemeters naar de start

Ik ben deze keer niet met Sylvia op stap, maar met Bart. In een lang weekend verkennen we verschillende klim- en klettersteigroutes in het oosten van Tirol. We laten onze auto achter in het plaatsje St Ulrich am Pillersee. Vanaf hier is het nog zo’n anderhalf tot twee uur lopen voordat we pas echt aan de beklimming kunnen beginnen. Het totale aantal hoogtemeters van deze tocht bedraagt 1200 hoogtemeters, maar slechts 300 ervan zijn op de graat zelf. De overe 900 hoogtemeters maken we tijdens onze aanloop en dat betekent dus meteen steil omhoog. 

900 hoogtemeters omhoog lopen is niet niks en zeker met het extra klimmateriaal en touw als gewicht een hele uitdaging. Het belooft vandaag warm weer te worden, maar gelukkig zitten we nog lekker in de schaduw waardoor we enigzins koel omhoog kunnen wandelen. We maken een behoorlijk tempo, maar desondanks duurt de aanloop nog vrij lang. Anderhalf uur lang vervolgen we onze weg door de dichte bossen voordat we bijna het kleine paadje missen dat naar de voet van de graat loopt.  

Een goed begin…

Terwijl we tussen de lage, dichte struiken naar de graat lopen krijgen we ook wat meer uitzicht. We zien St Ulrich en de Pillersee al ver onder ons liggen. De rest van het uitzicht is redelijk heiig. Er is voor vandaag relatief vroeg onweer voorspeld om 2 uur in de middag. Kijkend naar het weer is onze inschatting om 9 uur is dat het weer nog wel zo’n 3 uur goed zou moeten blijven. Tijdens dit soort tochten is het belangrijk om deze check regelmatig te doen en onze besluitvorming daarop aan te passen. 

De eerste meters op de graat zijn nog wat onwennig, waarbij we twijfelen over het type zekering dat we willen gebruiken. Al snel besluiten we te zekeren op de juiste (veilige) manier en dat blijkt al snel geen overbodige luxe. De eerste uitdaging dient zich al direct aan. Een gladde rots die gelukkig maar zo’n 3 tot 4 meter hoog is en meteen overgaat in een scherpte graat. We zijn meteen goed wakker geschud als we allebei boven bij de eerste touwlengte aankomen. 

De haken zijn redelijk goed aanwezig, maar standpunten zijn wat lastig te vinden. Hierdoor raken we een beetje de tel kwijt met het aantal touwlengtes dat we maken ten opzichte van de topo. De route kenmerkt zich vooral door kleine plateaus op de graat die overgaan in rechte rotswanden die variëren tussen de 3 en 10 meter. Onderaan de rots beginnen we dan met zekeren en omdat we niet altijd goed in kunnen schatten hoe ver we kunnen gaan bouwen we al snel de volgende standplaats. 

Laatste meters naar de Ulrichshörndl

De klimstukken zijn niet moeilijk en veelal in de derde graad. De moeilijke stukken zijn vooral vrij kort, waarna er weer een stuk volgt dat we lopend af kunnen leggen. Wel komen we onderweg leuke punten tegen, zoals een schoorsteentje waar de doorheen klimmen en een pilaar die niet op de route ligt maar toch beklommen wordt. Hier maken we even wat mooie foto’s terwijl we genieten van het uitzicht ten westen van ons.  

De zon is zelfs in de vroege zomerochtend nog vaak verstopt achter de berg zelf en zorgt dus voor de nodige schaduw. Warm is het inmiddels wel geworden maar gelukkig vorderen we gestaag. We hebben zo’n drie uur voor het klimgedeelte gerekend. Samen met de aanloop zijn we zo’n vier uur onderweg wanneer we het topkruis zien liggen. Dat betekent nog niet dat we er zijn. Er zijn nog enkele plateaus waar we op moeten klimmen. We zijn inmiddels van tactiek gewisseld en proberen nu zo lang mogelijk te klimmen. Dat betekent dat we af en toe het 60 meter lange touw bijna helemaal uitlopen voordat we een nieuwe standplaats maken. Dit blijkt een goede tactiek te zijn voor het bovenste deel van de route. 

We passeren de brievenbus in een vorm van een X die ook op de topo staat aangegeven. Helaas zit deze dicht en zijn er ook vele wespen te vinden waardoor we snel verdergaan. We weten dat we de top zo goed als bereikt hebben wanneer we een bankje tegenkomen. Deze ligt namelijk vlak onder de top verscholen en is niet geheel verassend nog vrij. We maken er dankbaar gebruik van om even te rusten voordat we het laatste stukje naar de top klimmen.

Uitzicht vanaf de Ulrichshörndl

Zodra we bij het topkruis staan genieten we van het uitzicht. We zijn tijdens de graatbeklimming al gewend geraakt aan ons uitzicht naar het westen over St Ullrich en de Pillersee. In het noorden kunnen we nu ook beter de Steinplatte zien. Ook zien we de Seehorn noordwestgraat die maar een klein stukje noordelijker ligt en naar verluid ook een hele leuke klimroute bevat. Ons uitzicht richting het oosten is wat lastiger. Grote wolken zorgen ervoor dat we af en toe maar stukjes zien van de machtige rotswanden die daar liggen. 

De wolken zijn ook een teken dat het weer langzaam begint om te slaan. We besluiten daarom om maar aan onze aftocht te beginnen. Naar de top van de Ulrichshörndl ligt ook een A/B klettersteig en die gebruiken wij om af te dalen. Op sommige plekken is deze route nog best uitdagend en gevaarlijk met alle losliggende stenen. Alle meters die we omhoog hebben gemaakt moeten we natuurlijk ook afdalen en de 1200 meter lange afdaling hakt er dan ook goed in. 

Misschien is het daarom niet zo verrassend dat we onze dag afsluiten bij het meertje waar we al de hele dag op kijken. De Pillersee is een heerlijk meertje met goede plekken waar we even tot rust kunnen komen. Heel lang is dat helaas niet, want het slechte weer dat al de hele dag voorspeld is maakt uiteindelijk een einde aan deze hele mooie dag!