Prachtige gletsjertocht naar Monte Cevedale

De Monte Cevedale is een bergtop die al wat langer op ons lijstje stond om te beklimmen. Gelegen in het prachtige Stelvio park in Italie is de Monte Cevedale een redelijk eenvoudige berg van 3.769 meter. Tijdens het beklimmen van de Monte Cevedale maak je een tocht over een prachtige gletsjer en op de top geniet je van een prachtig uitzicht over witte sneeuw en gletsjervelden in vrijwel alle richtingen. Genoeg redenen dus om de Monte Cevedale ook een keer op jouw lijstje te zetten.

Startpunt voor de Monte Cevedale

De Monte Cevedale kon je tot voor kort beklimmen vanaf Rifugio Casati (3.269m), die rechtstreeks aan de Cevedale gletsjer ligt. Helaas is deze hut sinds 2024 permanent gesloten. Dat komt door de terugtrekkende gletsjer die de rotsen onder de hut instabiel maken en al reeds voor wat inzakkingen hebben gezorgd. Het enige voordeel van het permanent sluiten van deze hut is dat het tegenwoordig een stuk rustiger is op de gletsjer nu de aanloopmogelijkheden wat langer zijn.

Vanuit het noordoosten kun je de Monte Cevedale beklimmen vanuit Sulden. Hiervoor ga je met de kabelbaan omhoog naar 1.910 meter en klim je via Rifugio Casati richting de top. Wij kiezen er zelf voor om onze beklimming te starten vanuit het noordwesten. We overnachten in Rifugio Pizinni-Frattola (2.706m) en klimmen dan vanuit die kant omhoog om vervolgens via dezelfde weg omhoog te gaan.

Wanneer je net als ons in Sulden zit is dat nog een hele toer. Je moet eerst de beroemde Stelvio pas over. Wij komen midden in een wielerwedstrijd terecht en mogen verplicht nog 2,5 uur wachten voordat we verder trekken langs Bormio en verder de vallei in rijden bij Valfurva. Vanaf daar lopen we aan het eind van de middag in een kleine 2 uur naar de Pizinni-Frattola hut door een mooie vallei met uitzicht op veel witte toppen. En vanaf daar kan het echte avontuur natuurlijk beginnen!

Via Normale

Om 4.15 uur gaat de wekker en om half 5 zitten we aan het ontbijt. Vanuit Rifugio Pizinni-Frattola kun je ook de Koningspitze beklimmen (de volgende voor op de lijst) en deze klimmers zijn eerder al om 4 uur vertrokken. Voor de Monte Cevedale vertrekken er vanuit deze hut 4 koppels van 2 personen. Wij behoren blijkbaar tot de “uitslapers” want we zijn de laatste die uit de hut vertrekken om iets voor vijven. Gelukkig halen we de eerste groep al snel bij.

Dat komt vooral omdat de opgang richting Rifugio Casati wat onduidelijk is. Officieel zijn er twee wegen, die allebei Via Normale heten. Van de huttenwaard hebben we begrepen dat er eigenlijk maar 1 route is en die volgen we nu. Dat betekent dat we zo’n 550 meter moeten stijgen door redelijk steile sneeuwhellingen. Vanaf hier maken we al direct gebruik van stijgijzers terwijl we redelijk eenvoudig de weg naar boven zoeken.

De mooie Cevedale gletsjer

Zodra we Rifugio Casati bereiken komt voor ons de zon op. Deze schijnt prachtig over Cevedale gletsjer die helemaal leidt tot aan de Monte Cevedale. Het is zeer brede maar vlakke gletsjer die langzaam maar zeker steeds hoger loopt in de richting van de top. Een prachtig zicht en zeker omdat de condities dit jaar zo goed zijn. Door late sneeuwval in het voorjaar ligt de gletsjer goed in de sneeuw. Het is ook duidelijk waarom de Casani hut gesloten is, want her en der zitten er grote scheuren in de muren. Het terras is deels verzakt en ondanks dat de gletsjer er nu zeer mooi bij ligt is het tegelijkertijd een trieste kennisgeving van de steeds verder terugtrekkende gletsjers in de alpen.

Vandaag besluiten we vooral te genieten van de zeer goede condities en dat betekent dat we de gletsjer op gaan. Na de nodige voorzorgsmaatregelen (gordel, touw, pickel en helm) vervolgen we onze weg. Vanaf hier lijkt de Cevedale gletsjer zeer groot en bijna oneindig terwijl je in alle richtingen over het glooiende terrein kijkt.

Door de condities is het navigeren over de gletsjer niet al te moeilijk. Er is vrijwel geen gevaar voor steenslag en ook gletsjerspleten zijn er niet te vinden. Natuurlijk vermijden we zoveel mogelijk de breukzoes die we op de kaart hebben gezien en zorgen we ervoor dat we op een veilige manier vooruit gaan. Toch is het al met al een heerlijke tocht op een rustgevende gletsjer en genieten we vooral van het uitgestrekte wit om ons heen.

Steile weg naar de top

We lopen 2 kilometer over de gletsjer en maken ons dan op voor het laatste stukje richting de top. Die is totaal anders dan wat we tot nu toe hebben gehad. We moeten namelijk een redelijk steile sneeuwwand beklimmen om vervolgens over een graat naar de top te wandelen. Het is het enige stuk dat de beklimming van de Monte Cevedale wat lastiger maak. Tegelijkertijd is het een goede oefening om op een relatief kort stukje te oefenen met steile sneeuwhellingen.

Het is nog vroeg en daarom lopen we rustig omhoog met onze pickel terwijl we elkaar kort aan het touw houden. Langzaam klimmen we richting de 3.700 meter hoge rug die tussen de Monte Cevedale en de 3.769 meter ligt. Als we eenmaal daar zijn, dan is het nog maar een klein stukje naar de top.

Terwijl we over de smalle graat lopen verwonderen we ons vooral over het mooie uitzicht. In het noorden ligt voor ons het bekende uitzicht richting de Koningspitze en Ortler, met daarvoor de uitgestrekte gletsjer waar we eerder op liepen. Richting het zuiden gaat de grote witte massa echter gewoon verder en doemen weer nieuwe toppen op die ook zeker interessant lijken.

De lange teruweg

Op de top komen we de andere 2 touwgroepen nog net tegen voordat zij weer vertrekken. Wij genieten van dit heerlijke moment op een windstille top van 3.769 meter waar we in alle windrichtingen kunnen kijken naar mooie toppen. We worden zelf steeds ervarener met gletsjertochten en deze top voelt volledig in onze comfortzone. Het is daarom een tocht die extra relaxed is, mede door het goede weer en de goede condities natuurlijk.

Toch is het nog steeds een zware tocht. We moeten eerst weer afdalen over het steile stuk, dat er op weg naar beneden altijd nog nét iets steiler uitziet. Daarna lopen we terug over de lange en brede gletsjer (nogmaals écht genieten) om bij de Casani hut linksaf te slaan en verder af te dalen.

Bij Rifugio Pizinni-Frattola stoppen we nog een laatste keer voor een korte lunchpauze waarna we de laatste kilometers verder zullen lopen naar de auto. Het is inmiddels pas 12 uur, ondanks dat we al 7 uur onderweg zijn. Bij de hut is het inmiddels een stuk drukker geworden met dagjesmensen die veelal een foto willen maken van de Monte Cevedale en de gletsjer. Wij geven ze zeker geen ongelijk want de Monte Cevedale is een prachtige berg (en tocht)!