Gehrenspitze – leuke dagwandeling vanuit Leutasch

Als je op zoek bent naar een dagwandeling die niet al te technisch is dan is de Gehrenspitze in Leutasch dé berg voor jou. Met 2367 is het niet al te hoog (maar ook zeker niet laag) en je hebt er een prachtig uitzicht over het Gaistal, het Inntal en over het Seefelder Hoogplateau. Omdat wij op die laatste wonen hadden wij de Gerenspitze al regelmatig gezien, maar waren we nog nooit naar de top geweest. Tot het op een zonnige voorjaarsdag de perfecte timing was om omhoog te gaan. De sneeuw was wel en het weer was stabiel, tijd dus voor een mooie dagwandeling!

Parkeren in het Gaistal

Als je vanuit Leutasch het Gaistal inrijdt dan zijn daar best wel veel parkeerplaatsen, allemaal met hun eigen nummer (er zijn er 5 in totaal). Over het algemeen is hier genoeg ruimte en zijn de parkeerplaatsen goed opgezet. Voor deze wandeling is het het handigste als je op parkeerplaats 2 parkeert. Om hier te parkeren heb je wel een dagkaartje nodig (kost €5) en die kan je kopen bij de automaat of via Easy Park. Maar let op, op de parkeerplaatsen heb je niet altijd goed bereik en wij kopen het kaartje dan altijd al onderweg ernaartoe. Houd daar dus rekening mee.

Na het parkeren van de auto is het tijd om de wandelschoenen aan te trekken, want er staan vandaag wel wat hoogtemeters voor de boeg.

Wandelen naar de Wettersteinhütte

De weg start een klein stukje over een breder pad, dat in de winter ook dienst doet als rodelbaan, maar al snel heb je de mogelijkheid om een kleiner bergpad te kiezen. Dat laatste spreekt ons natuurlijk meer aan dus daar gaan we ook voor. Dit deel van de route loopt door een redelijk bebost stuk en het loopt ook vrij steil omhoog. Dit pad kennen we goed want dit hebben we al vaker gelopen. Het pad leidt namelijk naar de leuke Wettersteinhütte.

De wandeling naar deze hut is ongeveer 500 hoogtemeters en ook al best een wandeling op zich. Ook de hut heeft een prachtig uitzicht over het Inntal en het plateau en serveert in de zomer lekkere drankjes en gerechten. Na een uurtje lopen komen we hier aan, maar wij zijn nog te vroeg in het seizoen om van deze versnaperingen te kunnen genieten. We nemen wel een korte pauze en klimmen dan verder

Diep de vallei in en uitzicht op klimroutes van het Wetterstein gebergte

Wanneer we verder klimmen komen we steeds dichter bij de prachtige rotsen die het wettersteingebergte zo kenmerkt. Ruige, rechte pieken die ons van de verte ook erg aanspreken. Hier willen we ooit nog eens gaan klimmen! Maar vandaag niet, want precies op deze plek heeft een lokale wolk besloten de hele dag te blijven hangen en kleine hagelsteentjes te druppelen. Zo komt het dat we op een relatief zonnige dag toch nog in een kleine hagelbui terecht komen. Een snelle blik op de weerradar laat ons zien dat het niets is om ons verder zorgen over te maken waardoor we met een gerust hart verder kunnen lopen.

Nog een hutje hoger

Het pad dat door de vallei loopt is goed te doen en wordt nog nergens moeilijk. De hele route is ook een rood wandelpad en grotendeels vinden we dat ook kloppen. Dat betekent dus dat we lekker tempo kunnen maken en we houden het ritme er lekker in.

Na ongeveer 2 uur wandelen komen we bij het volgende opvallende punt, namelijk de Erinnerungshütte, oftewel de herinneringshut. Onderweg hiernaartoe kwamen we ook al een grote steen tegen met allemaal herdekingsplaten erop. Over de jaren heen is het helaas regelmatig voorgekomen dat klimmers op de ruige rotsen zijn gestorven en daar wordt dan even bij stil gestaan.

Het hutje zelf ziet er schattig uit en we leren dat het een zelfvoorzieningshut is en dat je de sleutel alleen kunt krijgen als je lid bent van de AAVM. Goed dat dit soort hutjes en plekken ook op die manier beschermd worden. Hoewel hier vandaag mensen blijven slapen, lopen wij dus nog een stukje verder.

Op naar de top van de Gehrenspitze

Het laatste stukje is niet al te ver meer (het grootste deel heb je wel gehad), maar het wordt wel ietsje technischer. Echt klauteren wordt het niet, maar het pad heeft wel meer rotsen in plaats van liefelijke valleien. Het is nog wel een stukje traverseren en je moet om een valse top heen voordat je de echte top in beeld krijgt. Maar na een kleine 3 uur lopen zien we toch echt het topkruis in beeld.

We delen de top met 4 andere mensen, maar echt druk is het vandaag niet op de route. Wanneer we op de top staan komt ook de zon nog even door en hierdoor kunnen we lekker lang pauze houden. We maken nog wat foto’s en als we af beginnen te koelen is het tijd om om te draaien.

Een klein stukje om

De afdaling van deze route loopt grotendeels over dezelfde paden als de klim. Maar als we bij de Wettersteinhütte komen kiezen we toch voor een wat breder pad naar beneden. Het andere pad is omhoog al best steil en naar beneden hebben we daar niet zo’n zin in op het moment. En zo zien we ook nog eens wat andere stukken van deze berg dan dat we op de heenweg zagen.

Na ruim 5,5 uur komen we weer aan op de parkeerplaats en komt het lekkerste gevoel van de wandeling: de wandelschoenen uit en de lekkere zachte schoenen weer aan! Met een voldaan gevoel rijden we weer terug naar huis, ook deze top kunnen we van ons wensenlijstje afstrepen.