Het betoverende blue Eye in Teth Albanië

Blauw, blauwer, blauwst. Als we de foto’s mogen geloven is het water bij de Blue Eye in Teth prachtig. Een verscholen plek, ver van de bewoonde wereld. Althans, op het moment van schrijven in 2023. Want tijdens onze reis door Albanië viel ons op hoe snel de ontwikkelingen daar gaan. We hadden op meerdere blogs gelezen over het plaatsje Teth en de aanbiedingen van reisorganisaties die je er met een 4×4 naartoe brengen. Zelf daar komen was volgens de blogs namelijk geen optie. Hoewel die blogs amper 2 jaar oud waren kwamen we er tijdens de reis achter dat de informatie alweer is ingehaald en dat er tegenwoordig een netjes aangelegde asfaltweg naartoe leidt. Tijd voor een bezoekje dus.

Hoe kom je bij Teth in Albanië?

Eerder de week spraken we andere reizigers die met hun camper door Albanië trokken. Ze reisden met zijn 6’en en je kan vast voorstellen wat voor camper dat dus was. Ze vertelden enthousiast over hun bezoek aan Teth en haalden ons over: als het met een grote camper kan, dan moet het met onze bus ook wel lukken. We reden naar de camping in Boga voor een rustig nachtje en reden de volgende ochtend door naar Teth. Hoewel de weg dus inmiddels is aangelegd blijft het wel uitdagend. De weg is namelijk niet breed genoeg om met 2 voertuigen door te rijden, waardoor je om de haverklap op de rem moet en rustig naar de kant beweegt. De bochten zijn niet echt overzichtelijk met de vele bosjes waardoor ik zelfs onderweg naar Boga al meerdere lichte hartverzakkingen heb gehad. Gelukkig is Thomas hier beter tegen bestand en rijdt hij het laatste stuk naar Teth. De weg zigzagt omhoog en geeft je al snel een prachtig uitzicht op de bergen. Omdat de herfst net is begonnen zien we de eerste tekenen van de oranje bomen al prachtig afsteken tegen de grauwe rots. In Teth zelf is de weg nog onverhard, maar al snel kan je aan de linkerkant van het stadje parkeren.

Wandelen naar de grunas waterval

We starten de wandeling vanaf de parkeerplaats het dal in. De wandeling van vandaag is lang en in principe dezelfde weg heen als terug. Maar niet zonder een kleine tussenstop. We besluiten namelijk een omweg te nemen naar de Grunas waterval. Deze waterval is een stuk dichterbij en een waar sprookje. Je bent er in zo’n 30 – 60 minuten (afhankelijk van je startpunt en loopsnelheid) en het is zeker de moeite waard. De waterval is 30 meter hoog en bij ons relatief rustig. Het enige nadeel was dat het water (ook in oktober) nog zo hard stroomde dat we de rivier niet goed konden oversteken en daardoor weer dezelfde weg terug moesten om het pad naar de Blue Eye te hervatten.

Het dorpje Nderliza

De wandeling loopt verder door de vallei en loopt redelijk over de hoogtelijn. De hele tijd horen we de rivier die naast ons stroomt en dat is dan ook de route die we volgen. Naast Teth is er nog een klein dorpje dat we passeren, namelijk Nderliza. Het is nogal een gat met her en der een huis. Maar tegelijkertijd zien we ook dat er tussen Teth en Nderliza gebouwd wordt aan een weg. Ook zien we er een klein huisje met wat grond te koop staan. Als je hier een guesthouse bouwt is het binnen no-time super populair verwachten wij. Maar wij zijn hier vandaag om te wandelen. Bij het dorpje moeten ook wij (helaas) een stukje over een bredere weg lopen en gaan van het smalle wandelpad af. Gelukkig is dit niet langer dan 2 kilometer waarna we het bos weer induiken voor het laatste stuk wandelen naar de Blue Eye. Omdat er nu al zo’n 10 kilometer op zich voel ik het laatste klimmetje wel wat in de benen, maar wat suiker doet wonderen.

Zoeken naar de Blue Eye

Boven aan de klim staat en man wat frisdrank te verkopen, super slim maar wij slaan hem even over. We lopen weer een stukje verder en komen al een prachtig blauw riviertje tegen met een mooie hangbrug erover. Dit is nog niet de Blue Eye, maar wel al super mooi. We twijfelen daarna even welke richting we op moeten want komen onder aan de verkeerde kant uit. Er steken wat boomstammen over het water, maar we denken dat er toch nog een pad omheen loopt. We lopen dus achter de blue eye langs tot we een grote boomstam over de waterval zien liggen. Er zit geen zekering en de afgrond is zeker 5 meter diep. Voor we het weten staat Bruno al enthousiast op de boomstam. Zodra hij er op staat kunnen we hem niet tegenhouden met de riem, want dan valt hij er af. Het enige wat we kunnen doen is hem door laten lopen en er zelf heel voorzichtig achteraan.

Er is geen zekering en de afgrond is zeker vijf meter diep. Voor we het weten staat Bruno al enthousiast op de boomstam.

Nadat we deze hindernis overwonnen hebben denken we dat we er bijna zijn. Op zich is dat waar, als we niet werden opgehouden door een aantal nieuwsgierige koeien. Nu komen we wel vaker koeien tegen in de bergen, maar deze waren wel heel enthousiast. Dit was namelijk de eerste keer dat we Bruno moesten loslaten en dat hij zelf moest zien te vluchten van de koeien. We sturen hem met commando’s de goede richting op en zodra hij veilig staat klauteren wij ook naar beneden. Een hoop avontuur voor een hond in nog geen 5 minuten.

Het blauwe water van de Blue Eye

In de verte zien we een Albanese vrouw naar ons wuiven en ze biedt ons wat te drinken aan. Ook zij heeft hier haar restaurantje gevestigd. Na een drankje kunnen we rustig afdalen naar de Blue Eye. Bij de Blue Eye is het niet heel druk (en dat vinden we niet gek met zo’n aanloop) dus kunnen we rustig genieten van de mooie omgeving. Het is ook weer een super mooie plek, maar eigenlijk vond ik het water een stukje terug nog blauwer. Na een korte stop besluiten we dus terug te gaan naar het andere plekje voor de lunch. De enige weg terug blijkt over de boomstammen die in het (snelstromende) water liggen. Alsof Bruno nog niet genoeg avontuur heeft gehad, moeten we hem ook hier doorheen loodsen. Hij is te groot en zwaar om te tillen terwijl we zelf ook balanceren, dus gaan Thomas en ik om en om een stukje verder om hem via het touw het water door te loodsen. Gelukkig is het een goede zwemmer en lijkt hij er weinig last van te hebben.

Terug naar Teth

Na al dit avontuur hebben we wel een pauze verdiend. We eten rustig onze lunch op en lopen dan terug. Tijdens de terugweg willen we het brede pad vermijden en lopen dus dwars door het dorpje heen, af en toe ook door de achtertuin van de bewoners denken wij. Gelukkig komen we al snel weer terug op het pad waardoor we de route naar de camper snel kunnen afleggen. Aan het eind van de route voelen we onze benen goed. Gelukkig is er in Teth iets wat voor een supermarkt door gaat en waar ze ijsjes verkopen. Die hebben we wel verdiend.

Praktische informatie over de Blue Eye in Teth

Om de Blue Eye in Thet te bezoeken zijn er meerdere mogelijkheden. De wandeling die wij deden is lang en daar ben je gemakkelijk een hele dag mee bezig. Wij verwachten dat de wandeling ook korter kan worden zodra de weg naar Nderliza af is. Maar ook kan je de Blue Eye bezoeken via een tour, je gaat dan met een 4×4 op pad en rijdt vervolgens nog een stuk over onverharde weg richting de Blue Eye. Deze tours zullen (vaak) vanaf Skodar vertrekken waardoor het alsnog een volle dag is. De reistijd is dan namelijk een stuk langer dan wanneer je vanaf Boga vertrekt. De wandeling is dan wel een stuk korter.

De Blue Eye is onderdeel van onze reis door europa