Hiken en struinen in Ohrid – De onontdekte paden van Noord-Macedonië

Als je eens de Balkan wilt ontdekken, dan raden wij dat zeker aan. Albanië wordt steeds populairder, al is het vooral vanwege de stranden. Maar wij weten dat er nog veel meer te beleven valt. Het is voor hikers en liefhebbers van buitensport ook een perfecte plek. Dat geld ook voor buurland Noord-Macedonië. Op de grens van deze twee landen ligt het meer van Ohrid. Een heel groot meer waar de plaats Ohrid aan vast ligt. Het is wat moderner dan wat we in Albanië tegenkwamen en we zijn benieuwd of dat ook geldt voor de wandelpaden. We deden een hike die ons ver boven het meer uit brengt.

Hiken in de balken

Voordat we naar de Balkan gingen hadden we nog weinig gevoel hier bij. Zijn de paden goed aangelegd en onderhouden? Is het een plek waar je makkelijk verdwaalt en hoe zit het eigenlijk met wilde dieren? En mijn grootste angst, die grote berghonden die de kudde zo goed beschermen dat Bruno beter maar op een grote afstand moet blijven. Al snel komen we er achter dat ook hier veel paden eigenlijk prima zijn, de wilde dieren voornamelijk bestaan uit rustige straathonden en we zijn ook geen andere dreigingen tegengekomen. De omgeving is prachtig en het weer is goed. Tijd dus voor nog een nieuwe hike op de grens van Noord-Macedonië.

Noord Macedonië en het meer van Ohrid

Noord-Macedonië heeft een gevarieerd landschap met bergen, meren, rivieren en veel vruchtbare valleien. Het land is de thuisbasis van het meer van Ohrid, dat bekend staat als een van de oudste en diepste meren van Europa.

Het Meer van Ohrid heeft een oppervlakte van ongeveer 349 vierkante kilometer en is daarmee een van de grootste meren in de Balkanregio. De maximale diepte van het meer is ongeveer 288 meter. Het Meer van Ohrid is dus zowel in omvang als in diepte indrukwekkend. Het staat ook niet voor niets op de UNESCO erfgoedlijst. Je hebt er van alles te doen, van boottochten over het kristalheldere water, een verfrissende duik aan de rand en andere diverse watersporten. Voor natuurliefhebbers en hikers zoals wij zijn er verschillende wandelpaden langs het meer waar je kan rekenen op mooi uitzicht. Wij gaan er daar dus een van ontdekken!

De start van de hike

We parkeren de camper in een inham in de weg. De route vond ik op de app OutdoorActive en daar hadden twee mensen hem eerder al gelopen. Ook stond er een beknopte samenvatting op, waardoor we wisten waar we konden parkeren. Nadat we de camper hebben achtergelaten lopen we gelijk een stukje omhoog over de weg. We komen al vrij snel een klein en schattig dorpje tegen en vanaf de start hebben we ook gelijk uitzicht over het mooie meer. Dit gaan we de komende uren nog vaker zien en dat stemt me positief. De hike is niet super lang en heeft ook niet al te veel hoogtemeters. Daardoor kunnen we lekker rustig beginnen. Het dorpje gaat over in een bospad waarbij de schaduw van de bomen zorgt voor een fijne temperatuur. Wanneer we nog geen half uur onderweg zijn komt er een leuke verrassing naar ons toe.

Deze verrassing komt in de vorm van een klein straathondje, dat naar ons idee nog geen jaar oud is.

Een fijn gezelschap

Deze verrassing komt in de vorm van een klein straathondje, dat naar ons idee nog geen jaar oud is. Hij huppelt en snuffelt rondom Bruno heen en Bruno vindt het helemaal prima. Hij is meestal niet zo gericht op andere hondjes, maar dit hondje is wel gezellig. Het hondje volgt ons terwijl we doorlopen en lijkt niet van plan snel terug te keren. Daarom geven we hem maar een naam. Het wordt Tedje. Tedje is ons extra gezelschap van vandaag en we voelen ons ook verantwoordelijk. We zorgen bij het eerste waterpunt dat hij wat te drinken krijgt, maar als snel krijgen we de indruk dat hij dat prima zelf kan. Na een tijdje lopen duikt hij de bossen in en zonder aarzelen komt hij terug met het bot van een schapenpoot waar hij tussendoor lekker op kauwt. Die heeft hij hier de vorige keer vast achtergelaten. Met zijn allen vervolgen we onze weg naar boven. Wat nog een flink stuk lopen is, maar Tedje heeft er zin in. En Bruno trouwens ook.

De onbekende toppen van Ohrid

Het grootste deel van de route is het pad goed aangelegd en makkelijk te volgen. De top waar we naar toe gaan heet Tri Mazhi en volgens de kaart loopt over heel de route een pad. Als we bijna bij de top zijn komen we er achter dat de kaart toch niet helemaal klopt en we struinen wat tussen de rotsblokken en struiken. Het gaat gelukkig maar om een paar honderd meter en we zien de top in de verte al liggen. Onderweg komen we nog mega grote paddenstoelen tegen waarvan we nog steeds niet helemaal weten wat het waren. Eenmaal aangekomen op de top is het tijd voor pauze. Wij zijn wel toe aan een lekkere lunch en Tedje is wel toe aan een dutje. Binnen de kortste keren valt hij met zijn hoofd op mijn voet in slaap. Omdat hij nog zo jong lijkt, zou hij eigenlijk niet zo ver moeten wandelen. Hoewel hij een halsbandje heeft en er heel gezond uitziet denken we dat hij wel vaker van dit soort tripjes onderneemt. Toch lijkt het ons slim om hem hier even goed te laten rusten. Als we allemaal zijn uitgerust gaan we via de andere kant van de top terug.

Struinen en zoeken naar het pad

Op de weg omhoog konden we lang nog wel een redelijk pad volgen en op de terugweg hadden we dat ook wel verwacht. Maar hier is het eerste deel eigenlijk geen pad te bekennen. Hier is het echt struinen door de bosjes en het gras. Gelukkig weten we in welke kompasrichting we moeten lopen voor een breder pad. Dat we in de verte af en toe ook wel zien. Maar door het glooiende landschap moeten we toch best wel zoeken naar de beste en meest efficiënte weg. Na een klein uurtje komen we weer uit bij het grote pad. Vanaf hier is het eigenlijk allemaal ditzelfde pad volgen terug naar de camper. Het pad is breed, goed aangelegd en er zou zelfs een voertuig overheen kunnen rijden. Inmiddels is het ook best wel warm en staat de zon hoog. Dat maakt me toch wel weer verlangen naar de schattige bospaadjes uit het begin. Het voordeel van zo’n pad is dat je de kilometers snel af kan leggen. We zijn dus ook na nog zo’n 1,5 uur lopen weer terug bij de camper.

Tedje herkent zijn thuisbasis weer en is al snel bij een hoop afval te vinden. Het liefst had ik hem meegenomen in de camper, maar dat leek ons geen goed plan. We zwaaien hem dus gedag en wensen hem veel plezier met zijn volgende avontuur. Wij gaan terug naar onze camping zodat we nog even van het meer kunnen genieten.

Een rondwandeling boven het meer van Ohrid

Wil je ook een wandeling maken bij het meer van Ohrid? Dan is deze wandeling zeker een aanrader. Zorg wel dat je een kaart of kompas bij hebt en goed weet hoe je daar mee om moet gaan. Een GPS route kan natuurlijk ook. Het uitzicht is super en daarna kan je genieten van een frisse duik in het meer.

Ohrid is onderdeel van onze reis door Europa