Kullaberg hike bij Mölle, veelzijdig en betoverend

Zweden zit vol verrassingen, dat hebben we afgelopen jaar wel gemerkt. Terwijl we al twee keer in Zweden waren geweest, hadden we tot dusver enkel bomen en meertjes gezien. Dat is ook wel een groot deel van Zweden, maar is nog veel meer. Zeker langs de westelijke kustlijn vind je prachtige plekken. Een van die plekken is Mölle, waar je de Kullabergen vindt. Langs deze kustplaats loopt een prachtige wandeling die we niet wilden missen.

Parkeren voor de wandeling in Kullabergen

Voor deze wandeling zochten we, zoals gebruikelijk, naar een geschikte parkeerplaats. Maar ook was het prettig als we er gelijk konden overnachten. Hoewel de parkeerplekken in Mölle zelf vrij vol staan, is er net buiten de stad een grote parkeerplaats waar volop ruimte was. We zagen al een aantal campers staan en besloten dus ook dat het voor ons een prima plek was. Bij de Sillgränd parkeerplaats kan je zelf gratis elektrische fietsen huren om mee naar de stad te gaan. Dat gaan wij niet doen, want voor ons staat er een wandeling op het programma.

Wandelen naar Mölle

De wandeling start gelijk vanaf de parkeerplaats het bos in. Hier staat ook een bord met wat informatie. De route van vandaag heeft niet heel veel hoogtemeters, maar alsnog moeten we in het begin wel een klein stukje omhoog lopen. Het pad is echter prima waardoor we lekker door kunnen wandelen. Al snel komen we uit bij andere parkeerplaatsen die dichter bij het stadje liggen en zien dat het hier inderdaad een stuk drukker is. Ook staat hier duidelijk dat je er niet mag overnachten, gelukkig hadden wij al een andere keuze gemaakt. We steken de parkeerplaats over en lopen zo langzaam richting de kust. Omdat Mölle in een smal puntje ligt, heb je zowel op het zuiden, westen en noorden uitzicht op zee. We beginnen met het uitzicht op het zuiden. We zien een prachtige boot in de haven liggen en Thomas had gezien dat er nog een klein wandelpad dicht langs de kust liep. We besluiten dit pad te nemen maar merken al snel dat die keuze niet vaak wordt gemaakt. Het pad is smal en rotsig waardoor we ook regelmatig een stukje moeten klauteren. We vragen ons even af of dit wel goed komt, maar het blijkt inderdaad een doorgaand pad te zijn. Wil je liever niet te veel klauteren? Geen probleem, er is namelijk ook gewoon een wandelpad net wat verder van de zee af.

Uitkijkpunt over de zee

Wanneer we weer op het goed aangelegde pad komen kunnen we onze weg vervolgen. We lopen naar het meest westelijke puntje van dit schiereiland. Om hier te komen volgen we een prachtig pad dat door een duinlandschap loopt. Het glooiende veld heeft iets romantisch en we zien al snel het verste punt van onze wandeling. Kullen’s vuurtoren. Deze vuurtoren is de hoogste van heel Zweden en is al gebouwd in 1561. Het schijnt ook de beste plek te zijn om bruinvissen te zien, maar die hebben vandaag even rust genomen want we hebben ze helaas niet gezien. We houden hier even pauze en genieten van het uitzicht over het weidse blauwe water. Vanaf hier kan je op een heldere dag Denemarken zelfs zien liggen. Het is een heel ander beeld dan dat we de afgelopen weken hebben gezien en juist die afwisseling maakt het reizen zo mooi.

Ondergaande zon in schattige baaitjes

Wanneer we weer verder gaan komen we al snel nog een parkeerplaats tegen. Die is misschien nog wel drukker dan de andere en we zien duidelijk dat er vandaag een vrije dag was. Veel mensen zijn hun eten aan het opruimen of genieten nog na. Ik maak even snel gebruik van de openbare toilet hier. Wie wel eens in Scandinavië naar een openbare toilet is geweest kan vast beamen dat dat nogal een beleving kan zijn, en deze is niet anders. Gelukkig ben ik het inmiddels gewend! Na deze korte stop duiken we snel het bos weer in en zijn we in mum van tijd weer weg van de drukte. De terugweg van deze route loopt langs de noordkant van het eiland. In eerste instantie denken we dat we wat minder uitzicht hebben, maar regelmatig lopen er kleine wandelpaadjes van het pad af. We twijfelen even of we daar gebruik van maken, de zon gaat immers al bijna onder, maar besluiten toch even te kijken. En wat was dat een goede keuze! Waar we net nog ver uitzicht hadden over al het land en de zee, bieden hier prachtige kleine baaitjes zich aan. Alsof je in een Griekse archipel terecht bent gekomen.

Waar we net nog ver uitzicht hadden over al het land en de zee, bieden hier prachtige kleine baaitjes zich aan. Alsof je in een Griekse Archipel terecht bent gekomen.

Een spontane duik

We zien de zon nog net achter de rotsen voorbij komen en ik besluit spontaan een frisse duik in de zee te maken. Het water is niet eens zo heel koud, maar de ondergrond maakt het toch iets minder idyllisch. Het zijn veel grote en gladden stenen waardoor je moet oppassen om niet uit te glijden. Wanneer ik ver genoeg het water in ben maakt dat niet meer uit en een kort moment is het puur genieten van de omgeving. Helaas duurt dat genieten niet lang, want net wanneer Thomas ook besluit een duik te maken zie ik een grote kwal voorbij zwemmen. En daarna nog een. Ik maak dat ik weg kom, wat nog niet zo makkelijk is met die gladde stenen. Wanneer ik weer veilig aan de kant sta besluiten we toch maar weer terug naar de camper te lopen. De laatste kilometers lopen we weer rustig door het bos en komen we vrijwel niemand meer tegen. Ondanks dat dit “maar” een avondwandeling was, was dit een prachtige en super veelzijdige wandeling waar je makkelijk een halve of zelfs een hele dag over kan doen. Ben je in het westen van Zweden? Sla dan deze plek zeker niet over.

Kullabergen is onderdeel van onze reis door Europa