De Gemmi pass – een zonnig hoogplateau in Wallis
Wat is de Gemmi pass?
De Gemmi is een hoogplateau dat ligt in Wallis. Ongeveer op 45 minuten rijden van Sion ligt het plaatsje Leukerbad. Dit schattige bergdorpje is het begin van je tocht naar de Gemmi. Al sinds de bronstijd wordt deze pas gebruikt om het noorden en het zuiden van de Alpen te verbinden. Te voet weliswaar. Aan de andere kant van dit plateau ga je namelijk richting Kandersteg, waar je ook de beroemde Oeschinensee vindt. Tegenwoordig is dit hoogplateau het gebiedt voor vele bergsporters. Zowel in de zomer als in de winter zijn er vele mogelijkheden.
Hoe kom je op de Gemmi?
Leukerbad ligt op een hoogte van 1440 en de Gemmi ligt op 2350, dat is dus een redelijk flink hoogteverschil. Dit hoogteverschil kan je op verschillende manieren overbruggen. De ene wat avontuurlijker dan de andere. In de zomer is de Gemmi via een hike te bereiken. Deze hike leidt je langs de steile wanden omhoog, maar het pad is wel mooi aangelegd. Voor de avontuurlijke bergliefhebbers is er ook een klettersteig aangelegd. De laatste optie is de kabelbaan. Deze is zowel in de zomer als in de winter geopend. Eens per half uur (of als hij eerder vol is) gaat de kabelbaan omhoog en brengt je in een aantal minuten 1000 hoogtemeters verder. In de kabelbaan zijn ook honden toegestaan en het kost 37 euro per persoon.
De Gemmi pas in de winter
Wanneer de sneeuw weer gevallen is in de wintermaanden wordt de Gemmi pas een prachtige witte deken. Puntige rotsen steken er aan de randen uit. Het voordeel van de Gemmi in de winter is dat er veel mogelijkheden zijn voor wintersporters. Maar pistes zijn er niet. De pisteliefhebbers, met terrasjes, muziek en veel mensen zullen hier niet vinden wat ze zoeken. Wel vind je er allerlei andere mogelijkheden.
Op de Gemmi pas kan je in de winter verschillende activiteiten doen. Er zijn routes uitgezet voor:
- Sneeuwschoenwandelingen
- Toerskiën
- Winterrodelen (sleeën)
- Langlaufen
- Winterhiken
Zoals je ziet veel mogelijkheden dus. En ook ieder niveau wintersporter kan er zijn hart ophalen. Ga toerskiën naar de hoge toppen (tot wel 3000 meter), of maak een korte winterwandeling over het bergmeer. Waar in de zomer een mooi bergmeer ligt, is deze in de winter helemaal droog wat een groot plat plateau oplevert. Bij de kabelbaan en onderweg staan meerdere borden met daarop de uitgezette routes. Voor de sneeuwschoenroute staan onderweg ook bordjes.
De Gemmi pas in de zomer
Ook in de zomer is er genoeg te doen op deze prachtige plek. Er leven verschillende dieren en ook zijn er prachtige planten en bloemen te vinden. In de zomer is de Daubensee natuurlijk wel vol en kan je lekker afkoelen als de zon hoog aan de hemel staat.
Daarnaast zijn er verschillende klettersteig (via ferrata) routes te vinden. De makkelijkere en kortere variant is de Gemmiwand adventure via ferrata. Deze is niveau C/D en duurt ongeveer 2,5 uur. Hij is wel heel luchtig en je moet zeker geen hoogtevrees hebben. Ook al is het een iets makkelijkere variant, alsnog kan het voor beginners echte uitdaging zijn. Daarnaast kan je ook de Daubenhorn via een klettersteig beklimmen. Dit is een lange route en ben je zeker een meer dan een halve dag mee zoet, misschien zelf wel heel de dag. Ook hier heb je namelijk weer een langere en kortere variant. Deze via ferrata is wel echt voor de gevorderden want wordt gegradeerd met niveau D/E.
Als je eenmaal boven bent heb je waarschijnlijk wel een prachtig uitzicht!
Onze sneeuwschoenroute op de Gemmi pas
In februari bezochten wij het Zwitserse Wallis om verschillende sneeuwschoentochten te maken. Omdat we nog niet goed konden inschatten waar de routes voldoende sneeuw zouden hebben besloten we het hoger op te zoeken. We hadden via Outdooractive mogelijkheden gevonden om bij de Gemmi pas te gaan sneeuwschoenwandelen. Ook zagen we gelukkig dat de kabelbaan ging en dat er honden mee mochten. Dat leek ons dus de perfecte start van het weekend.
Hoewel we normaal gesproken vroeg in de ochtend al vertrekken voor een wandeling was dat hier niet echt mogelijk. De kabelbaan ging pas vanaf 09:00. We wilden rond 09:30 naar boven maar waren daarvoor eigenlijk net te laat. Gelukkig hoefden we niet heel lang te wachten wat het karretje zat al snel weer vol voor een volgende lift. Na een kwartier stonden we zo’n 1000 meter hoger.
Acclimatiseren in de winter
Een dag geleden stonden we nog met onze voeten op zeeniveau en nu staan we op bijna 2500 meter. En dat merk ik toch wel gelijk een beetje. Daarom is het ook zo belangrijk om te acclimatiseren. Daar hebben we nu niet echt tijd voor, maar we hebben wel genoeg tijd om rustig aan te doen tijdens de wandeling. We beginnen de route op de aangelegde rodelbaan. Hier hoeven de sneeuwschoenen dus nog niet onder. Ook zien we al snel welke kant we op moeten en de heuvel waar we omhoog zullen gaan. Terwijl we in die richting lopen splitst de rodelbaan met de andere routes en trekken we onze sneeuwschoenen onder. Ook Bruno krijgt zijn voorbereiding, namelijk een flinke dot vaseline onder zijn pootjes.
Winterwandelen met zomerse temperaturen
Na de switch begint gelijk de klim naar boven. We hadden in de weersverwachting gezien dat het heel zonnig zou zijn, maar ik had me met mijn thermobroek en winterfleece broek ook voorbereid op de kou. Onzeker hoe hard het zou waaien op zo’n plateau en hoe koud het precies zou zijn. Zodra we omhoog lopen weet ik snel dat al deze lagen geen goede keuze waren. Het neigt zelfs naar het voorjaargevoel. De keuze is dus omkleden, of even wat meer warmte accepteren. Ik kies voor het laatste.
Uitzicht op machtige rotsen
De wandeling van vandaag in niet erg technisch en best wel populair. Ondanks dat we niet veel mensen tegenkomen zien we wel heel de route al gespoord is. Ook heeft het de afgelopen dagen niet gesneeuwd waardoor de sporen goed zichtbaar zijn. Ook staan er bordjes onderweg om je de juiste kans op te sturen. Dit is een erg relaxte wandeling om te navigeren dus. Maar ook ons tempo is erg relaxed. We besteden veel tijd aan het kijken naar de prachtige uitzichten om ons heen. De mooie scherpe pieken die uit de witte deken omhoog steken zijn prachtig. We zijn erg benieuwd hoe het er hier in de zomer uitziet. Wellicht komen we dan nog eens terug!
Een kleine top en walk in the park
Na de grote heuvel dalen we weer een stukje af. We hebben vandaag geen echte top in de planning, maar zien toch een klein topje voor ons. We besluiten hier voor te gaan en dit topje te beklimmen. Mijn benen hebben al wel wat minder energie, maar het lukt gelukkig nog prima. De energie kan ook snel weer aangevuld worden, want we vinden hier een mooie lunchplek. Na een fijne pauze dalen we nog verder af naar het meer. Rondom dit (inmiddels droogliggende) Daubensee zijn er wandelroutes uitgezet. Hier kan je ook zonder sneeuwschoenen een winterse wandeling maken. Omdat het nog niet zo laat is besluiten ook wij het meer nog even rond te lopen. Het laatste stukje van de route gaat weer omhoog. Je kan ook een klein liftje gebruiken, maar wij laten onze benen nog even werken. Ook hierbij merk ik dat ik nog wat last heb van de hoogte, maar ik weet ook, morgen zal het weer beter gaan.
We sluiten af met een prachtig uitzicht op de bergkam met 4000’ers, zoals de Dent Blanche en de Matterhorn, voor ons. Een omgeving die iedereen eens gezien moet hebben.
