Op een zonnige lentedag in april besloten we spontaan om in het weekend te gaan kanoën. Met zo’n 25 graden op de teller en voornamelijk zon een prima dag om op het water te zijn! In juli staat er een 5 daagse kanotrip naar Zweden gepland, dus een beetje oefenen kan ook geen kwaad.
De eerste meters met Bruno zijn wennen. Hij waggelt en probeert van de ene naar de andere kant te lopen zonder over boort te kukelen
Met de hond in de kano
Omdat we zelf geen kano hebben besloten we om er een te huren. We huurden een kano in …. zodat we niet met de kano de Amer hoeven over te steken, dat is namelijk een vrij brede oversteek die ook nog eens heel druk is met o.a. vrachtverkeer. Daar wil je liever niet tussen zitten met je kano. We hadden namelijk nog een extra uitdaging deze dag, onze grote vriend Bruno gaat ook mee op de kano. Het is een ontzettende waterrat, dus we waren er nog niet zeker van of hij wel zou blijven zitten. De eerste meters waren nogal wennen, maar al vrij snel gaat het redelijk goed. Hij waggelt een beetje heen en weer en probeert van de ene kant naar de andere kant te lopen zonder over boort te kukelen.
Een rustige dag in de Biesbosch
We besluiten om een rondje te doen van ongeveer 11 of 12 kilometer. Normaliter is het vrij druk in de Biesbosch, maar we hebben geluk. Het is vandaag Koningsdag dus de meeste mensen zijn hun feestje ergens anders aan het vieren. We komen wel zo nu en dan anderen tegen, maar niet heel veel. Na een kilometer of 4 besluiten we om even te pauzeren. Dat laat Bruno zich geen 2 keer zeggen, want als we nog een meter uit de kant zijn springt hij zo op de kade. Even hangen aan de voorpootjes, maar gelukkig kroop hij al snel omhoog. Een lekker worstenbroodje, wat drinken en we gaan weer verder.
Rond lunchtijd leggen we aan bij een strandje en ook hier is het niet super druk waardoor Bruno ook even het water in kan. Even wat verkoeling is welkom en omdat we ook niet willen dat Bruno zijn evenwicht in de war raakt zorgen we ervoor dat we regelmatig uitstappen. Dat vond hij zelf ook wel een goed idee, want hij sprong nog 1 keer uit de boot om zelf naar de kade te zwemmen.
Op zoek naar de kleine paadjes
Volgens de kaart die we hebben meegekregen is er nog een klein kano pad waar je in kunt varen. We varen een stuk in de richting, maar kunnen geen ingang vinden. Inmiddels zijn we ook alweer 7 kilometer op weg dus we besluiten om te keren. Op de terugweg vind Bruno het ook wel welletjes en gaat lekker liggen slapen. Dat kanoot ook wat makkelijker voor mij, want hij vond het vooral heel gezellig om tegen me aan te hangen tijdens het kanoën. Rustig maar gestaag varen we terug naar het startpunt. We doen nog een korte stop, maar zijn eigenlijk ook wel toe aan een stop op het terras. We pakken nog een lekker biertje en wat snacks en gaan weer op weg naar huis, een super geslaagde dag in de natuur!
