Een tocht door het wandelparadijs van de Ordesa vallei
- Start hoogte: 1365 meter
- Hoogtemeters: 660 meter
- Hoogste punt: 1864 meter
- Duur: 6 uur
- Afstand: 20 kilometer
- Moeilijkheid: Makkelijk
Tijdens ons bezoek aan het Nationaal Park Ordesa y Monte Perdido konden we één wandeling niet overslaan. De Ordesa vallei is het prachtige gedeelte waar de helft van het park vernoemd is en vanwaar je uitzicht hebt op de andere helft, de Monte Perdido. In de prachtige omstandigheden van zon, sneeuw en volle watervallen maakten we een mooie tocht door dit wandelparadijs.
Een koude start in de ordesa vallei
Al vroeg in de ochtendparken we onze camper op een grote open parkeerplaats. Het is nu nog rustig, maar zoals we later zullen merken kruipt de hele parkeerplaats gemakkelijk vol op een zondag. Zelfs in april is dit een gebied wat mensen graag bezoeken. Vanaf 1 juli tot en met 1 september kun je niet eens zover meer komen met de auto en moet je het laatste stuk met de bus vanaf Torla doen. Gelukkig zijn wij er vroeg in het seizoen en kunnen we dus verder doorrijden.
Het is weer eens goed kou op deze ochtend. Met handschoenen en wat extra laagjes lopen we door de frisse buitenlucht. Het is net iets boven nul en de zon is nog niet op in de Ordesa vallei. Dat zal later op de dag wel zo zijn en dan zal het aardig warm worden. Toch moeten we vanwege de frisse temperatuur wat extra laagjes mee dragen tot we het iets warmer zullen krijgen.
Het eerste deel van de route loopt aardig vlak en dat zorgt ervoor dat we in een aardig tempo doorlopen. We lopen vlak langs de Rio Arazas en krijgen deze ook af en toe te zien vanaf een bruggetje. We zien ook al de steile rotswanden die zeer herkenbaar zijn voor deze mooie vallei. In april ligt de helling die op het noorden licht vrijwel geheel in sneeuw, terwijl de helling op het zuiden al redelijk groen en grijs van gras en rots ziet. Het levert een mooi beeld op terwijl we langzaam omhoog klimmen.

Watervallen bezichtigen in de Ordesa vallei
Na de eerste echte klim kijken we uit over het eerste deel van de mooie Ordesa vallei. Vanaf hier wordt het alleen maar mooier want we lopen naar het eerste uitkijkpuntje van de eerste (of eigenlijk tweede) echte waterval. In de eerste zonnestralen stroomt het water hier prachtig naar beneden en verdwijnt via de uitgesleten rotsen naar beneden. De opstijgende waterdamp maakt het hier al meteen prachtig. Wanneer we dit soort gebieden in augustus bezoeken zien we vaak alleen een druppelende straal, maar dankzij het smeltwater in april komen de watervallen nu goed tot hun recht.
We volgen de route verder en klimmen steeds verder terwijl we ook meer en meer watervallen passeren. Allemaal zijn ze mooi en allemaal vragen ze ook onze tijd en aandacht om foto’s of video’s te maken. Bruno vind het ook allemaal maar wat interessant en bij een ondieper stukje maakt hij dan ook meteen gebruik van de gelegenheid om even in het water te kunnen plonzen.
Terwijl de Ordesa vallei wat meer naar het noordoosten draait komt de zon ook steeds verder in het dal. Daardoor lopen we nu regelmatig in het zonnetje en is het echt heerlijk wandelen. Het pad is breed en hier en daar voorzien van trappetjes waardoor we met veel gemak naar boven wandelen. Het uitzicht is aan alle kanten prachtig.


Een combinatie van sneeuw en water
Na een nieuwe korte klim komen we weer een stukje hoger en dat is goed te merken. Al geruime tijd zien we aan de overkant van de rivier de sneeuw in de schaduw liggen, maar nu komen we ook sneeuw tegen aan onze kant. We vragen ons af of we niet onze sneeuwschoenen mee hadden moeten nemen, maar we zien veel wandelaars op sportschoenen doorlopen en denken zelf ook wel dat het mee zal vallen.
De combinatie van blauw water met witte sneeuw en groene bomen is echt prachtig. Je snapt meteen waarom deze Ordesa valei een wandelparadijs is!
We lopen geruime tijd over het pad dat nu met sneeuw bedekt is. Het water is hier weer meer een rivier geworden en dat geeft een prachtig beeld. De combinatie van blauw water met witte sneeuw en groene bomen is echt prachtig. Wanneer je daarboven weer de met sneeuw bedekte rotsen ziet liggen in de zon snap je meteen waarom deze Ordesa vallei een echt wandelparadijs is.
Iets verderop komt het pad meer in de zon te liggen en is ons sneeuwavontuur weer snel verdwenen. Vanaf nu is het pad weer sneeuwvrij. De volgende waterval die we naderen is een getrapte waterval, maar dan wel een van groot formaat. Het is prachtig om naar te blijven kijken en natuurlijk maken we ook hier weer de nodige foto’s en video’s.

Uitzicht op de Monte Perdido aan het einde van de Ordessa vallei
Het pad loopt nu langs deze waterval omhoog en wanneer we boven zijn komen we uit in het achterste gedeelte van het keteldal van de Ordesa vallei. Vanaf hier is de vallei breed, groen en geeft het een mooi uitzicht op de rotsen aan weerskanten. In het verlengde van de Ordesa vallei ligt de Monte Perdido, de hoogste berg van dit nationaal park. Het is een mooie berg en we bewonderen deze terwijl we er langzaam naartoe lopen.
Dit gedeelte van de Ordesa vallei is ook weer prachtig en ineens heel groots na de wat smallere stukken die we hiervoor hebben gelopen. Ook hier vind je af en toe nog wat kleine watervallen met diep blauw water. Het eindpunt van onze route en dit dal is een laatste waterval die ook weer anders en even mooi is. Voor de wandelaars op deze route is het ook een soort verzamelplek en het is dan ook ineens een stuk drukker.
Wij besluiten na het zien van de waterval om iets meer terug de vallei in te lopen en daar te pauzeren voor de lunch in een heerlijk zonnetje. Het biedt ons ook de kans om vanaf een kleine verhoging uitzicht te hebben over het dal achter ons. Het is mooi om winter en zomer naast elkaar te zien met op de ene helling volop sneeuw, en op de andere geelgroen gras.

Drukte in de Ordesa vallei
Wat we ook zien is dat er steeds meer en meer mensen over de vlakte naderen richting de laatste waterval. Het wordt nu echt druk. Dat dit een prachtig wandelparadijs en relatief eenvoudig pad is wisten we al, maar dat het zelfs in april al zoveel bezoekers trekt verbaasd ons toch wel. Het zal hier in de zomer wel heel druk zijn. Hopelijk helpt vroeg vertrekken dan ook weer, net zoals het bij ons vandaag al een groot verschil heeft gemaakt.
We dalen weer af langs de route die we omhoog zijn gelopen. Op de terugweg komen we veel, heel veel wandelaars tegen. Doordat de zon weer verplaatst is liggen sommige watervallen nu wel in de zon en dat zorgt ervoor dat ze er weer anders uitzien. Zo bewonderen we elke waterval op de terugweg ook weer opnieuw. Onderin het dal ligt er nog een route die langs de andere kant van de rivier teruggaat naar de parkeerplaats, maar deze is tijdens onze wandeling afgesloten. Ook hier volgen we dus dezelfde weg terug.
Op het laatste stuk van de route komen we nog steeds veel wandelaars tegen die aan hun wandeling beginnen. Wij begrijpen iedereen wel die wil wandelen in dit paradijs. Elk jaargetijde zal de Ordesa vallei weer zijn eigen schoonheid geven, maar wij zijn blij dat we deze vallei in het voorjaar hebben mogen ontdekken!