Tweedaagse trektocht door het bijzondere Skuleskogen in de Höga Kusten

De High Coast, of Höga Kusten in het Zweeds, is een van meest bijzondere stukjes natuur in Zweden. Aan deze kuststrook, zo’n 400 kilometer ten noorden van Stockholm vind je een mooi heuvelachtig gebied direct aan het water. Voor ons stond dit gebied ver bovenaan onze lijst met must-sees terwijl we onze reis door Europa planden. En hoe kun je in Zweden nou mooier een gebied beleven dan er in twee dagen doorheen te trekken en te gaan wildkamperen. Dat is dus precies wat we gingen doen toen we het Skuleskogen Nationaal park introkken met onze volgeladen rugzakken. 

Höga kusten en Skuleskogen Nationaal park

De High Coast is een gebied dat sterk verschilt met een groot gedeelte dat we al kennen van Zweden. Hier vind je geen eindeloze bossen en meren, maar rotsen en de zee. De Höga Kusten dankt zijn naam aan het feit dat de bergen hier steeds iets verder uit zee rijzen, tot uiteindelijk vierhonderd meter boven zeeniveau. Het is voor ons de perfecte plek om in een heuvelachtig landschap rond te lopen en te genieten van rotstructuren, uitzichten en natuurlijk nog steeds het nodige groen van de bomen.

Skuleberget en Skuleskogen Nationaal park zijn samen de grootste highlights in dit gebied. In Skuleskogen nationaal park kun je heerlijk een aantal dagen ronddwalen en genieten van de diversiteit in het park. Het ene moment loop je langs een mooi meer om vervolgens even later uit te kijken over de grote archipel die hier voor de kust ligt. Natuurlijk vind je ook in dit nationaal park genoeg plekken om je tent op te zetten of op een andere manier een nacht door te brengen. Het feit dat je het park zowel te voet kunt verkennen als met een kano maakt het nog eens extra bijzonder.

Voor ons zijn de Höga Kusten en Skuleskogen Nationaal park niet nieuw en tegelijkertijd ook weer wel. We hebben eerder in dit gebied gewandeld, maar dan in de winter. Toen lag het hele Skuleskogen Nationaal park onder een dikke laag sneeuw lag. In drie dagen trokken we op sneeuwschoenen en met onze tent rond met de High Coast Winter Hike. Een geweldige ervaring waardoor we zeker wisten dat we hier nog eens terug zouden komen. Het is dus de hoogste tijd om te kijken of Skuleskogen nog net zo mooi blijft wanneer alles groen is in de zomer.

Skuleskogen entree west

We hebben onze eigen trektocht uitgezet in Skuleskogen Nationaal park. Aangezien we hier eerder in de winter hebben gelopen besluiten we om deze keer onze tocht net wat anders te maken. Zo ontdekken we nieuwe plekken en halen we tegelijkertijd wat herinneringen op bij bekende plekken. Dat alles nu groen is maakt het in ieder geval al de moeite waard om alles opnieuw te bekijken.

Skuleskogen nationaal park in de Höga Kusten heeft drie entrees en wij kiezen ervoor om de westelijke entree te pakken. Het is de entree dit het meest landinwaarts ligt en dus beginnen we in een mooi bosgebied. We lopen het eerste deel over goed onderhouden houten paden die kilometers ver het bos in liggen. Het loopt prettig aangezien er onder die houten planken veel boomwortels te vinden zijn. Aan deze kant vind je enkele mooie uitzichtpunten. Wij lopen verder langs een meertje en trekken door het bos terwijl we genieten van het ‘gewoon lekker’ lopen door de bossen. Iets verderop komen we ons eerste herkenningspunt tegen. Bij het houten huisje dat hier staat hebben we hout staan hakken terwijl we even op adem kwamen na de sneeuwschoentocht. Nu komen we ook weer even op adem, maar dit keer in de warme zon. We zijn vandaag laat vertrokken aangezien we toch blijven kamperen en het is dus al vroeg tijd voor onze lunch.

Hoogtepunten en herkenningspunten in skuleskogen

Na de lunch trekken we verder over een van de mooiste stukjes hier in Skuleskogen Nationaal park. Het pad wordt rotsachtiger en de bomen worden minder talrijk. Hierdoor krijgen we langzaam ook meer uitzicht over het hele gebied. Af en toe kijken we in de verte uit over bossen, meren en in de verte zien we de zee. We dalen af om vervolgens via een dal waar je een puinhelling van alleen maar ronde keien aantreft. Deze keien lagen oorspronkelijk op de zeebodem toen het land nog niet boven de zee uit was gestegen. Vanuit het dal klimmen we weer omhoog naar Slåttdalsberget. Op deze hoogste berg van Skuleskogen Nationaal park krijgen we pas echt mooi uitzicht over zee.

Niet ver bij de Slåttdalsberget vandaan ligt de Slåttdalskrevan. Dit is het bekendste gedeelte van de Höga Kusten en het is een enorme kloof waar je doorheen kunt wandelen. Dit zijn natuurlijk ook weer herkenningspunten, maar het valt me vooral weer op hoe groot deze kloof eigenlijk is. We lopen er op ons gemak doorheen en bewonderen hoe bijzonder de natuur om ons heen soms kan zijn. Wanneer we de kloof weer uit zijn dalen we af naar Tärnattvättnen. Dit is een groot meer op grote hoogte en we gebruiken het meer om onze waterflessen bij te vullen. De volgende keer dat we bij water in de buurt komen zal het namelijk een stuk zouter zijn!

Na Tärnattvättnen lopen we ook een stuk mee over de Höga Kusten Leden of High Coast Trail. Dit is een lange afstandswandeling die door de gehele Höga Kusten loopt en daarin kan dit Skuleskogen Nationaal park natuurlijk niet in ontbreken. Het pad na het meer is voor ons weer onbekend terrein. Dit deel van de Höga Kusten leden loopt in ieder geval een stuk minder fijn dan het eerste deel van de wandeling. Dat komt vooral door de vele wortels die we hier wel moeten ontwijken tijdens het wandelen. Via wat vervelende stukken en een leuk bruggetje dalen we af en uiteindelijk staan we letterlijk op zeeniveau.

Slapen op een schiereiland in Skuleskogen

De zee, die deze keer niet bevroren is, vormt het punt waarop we de Höga Kusten Leden weer achter ons laten. Vanaf hier lopen we langs de kust naar een eiland dat met een smalle strook verbonden is met het vaste land. We hebben al eerder gehoord over dit (schier)eiland en het leek ons de ideale plek om straks onze tent op te zetten. Het is helaas ook een plek waar veel muggen zitten en het slaan op onze blote armen en benen vormt een heus muziek- en dansspektakel.

Op het schiereiland zijn we niet alleen. Links en rechts zien we wat tentjes staan. Sommige zijn van wandelaars zoals wij, anderen zijn van kajakkers die hier zijn aangemeerd. Gelukkig is het schiereiland groot genoeg. We lopen vijf minuten door en vinden vervolgens een plekje waar we helemaal alleen staan. Het is bijna vijf uur en dus een mooie tijd om onze tent op te zetten en ons klaar te maken voor het eten.

Terwijl de avond invalt steken wij het kampvuur aan. Overal in de Höga Kusten (en eigenlijk overal in Zweden) vind je wel plekjes waar je veilig vuur kunt maken en waar dat ook gewoon mag. Wij vinden het heerlijk om met de ondergaande zon te staren in het vuur, onder het genot van een biertje en wat lekkere snacks. Wanneer even later de duisternis invalt en de laatste kooltjes nagloeien, doven we het vuur en kruipen we alle drie (ja Bruno is er natuurlijk ook gewoon bij) de tent in.

Wildkamperen in Skuleskogen Nationaal park

Wildkamperen of een bivaktocht maken in Zweden vinden wij heerlijk. Je hebt hier natuurlijk het Allemansrecht (Allemansrätten), wat betekent dat wildkamperen in de natuur heel normaal is. Je voelt je hierdoor volledig op je gemak, maar het gaat nog veel verder dan dat. (Wild)kamperen in de natuur wordt namelijk bijzonder goed gefaciliteerd in Zweden en zeker in Skuleskogen Nationaal park. Zo staat er duidelijk aangegeven waar je wel en niet kunt kamperen (in een Nationaal park mag dat niet altijd overal) en op die plekken tref je van alles aan.

Zo heb je op sommige plekken een droogtoilet en vind je vrijwel overal de mogelijkheid om een kampvuur te maken. Wat wij vooral bijzonder vinden is dat er het hele jaar door een ruime voorraad berkenhout aanwezig is, terwijl dit helemaal niet groeit in de wijde omtrek. Berkenhout heeft een bast met veel olie en daardoor brand het hout veel eenvoudiger. Ook vind je er hakbijlen die je gewoon mag gebruiken om je hout te hakken.

Mocht je geen zin hebben om in een tentje te liggen, dan kun je ook gewoon gebruik maken van een van de vele hutjes die je hier vind. Dit zijn complete hutten met kachel, tafel en slaapkamers. Je vind er spelletjes en matrassen en je kan er prima een nacht doorbrengen. Het is ook nog eens allemaal gratis, in tegenstelling tot de Noorse variant. Wel moet je er rekening mee houden dat anderen ook in het huisje mogen overnachten en je moet altijd iedereen plek bieden die binnenkomt. Wij zagen in de hutten niemand overnachten tijdens een weekend in juli, dus het lijkt ook nog eens rustig te zijn. Voor de die-hard wildkampeerders is dit allemaal misschien te veel luxe, maar wij vinden het fijn dat op deze manier het avontuur en natuurbeleving laagdrempelig beschikbaar is.

Laatste dag in skuleskogen via entree zuid

De volgende morgen worden we pas rond acht uur weer wakker. We hebben alle drie heerlijk geslapen. Bruno heeft bijna de hele nacht samen met een van ons op een kussen gelegen. Nu is het tijd om te ontbijten en de tent weer in de pakken. Omdat wildkamperen heel normaal is in Zweden hoeven we ons ook niet te haasten met opruimen. We lopen vandaag via een andere weg terug en volgen de kustlijn. Aan de zuidoostkant van het park komen we uit op een prachtig strandje waar we even stilstaan en uitkijken over de archipel van de Höga kusten.

De route die we vandaag volgen gaat eerst langs de zuidelijke entree. Het pad loopt dicht langs de kust, maar de bomen zorgen ervoor dat we er niet zoveel van zien. Gelukkig kunnen we hier en daar afdalen naar het strand om rond te kijken. Her en der passeren we andere kampeerplaatsen en we zien dat er toch nog behoorlijk wat mensen de nacht hebben doorgebracht in Skuleskogen Nationaal park. Aan het eind van de baai ligt de zuidelijke entree van Skuleskogen. Het pad dat we daarna zullen volgen gaat bergop en ik kijk er wat minder naar uit omdat de vorige keer dat we hier in de sneeuw liepen het een eindeloos pad leek. Nu blijkt het echter allemaal reuze mee te vallen en genieten we van de mooie vallei waar we doorheen lopen. We komen nog een klein beekje tegen waar we gelijk onze waterflessen weer bij kunnen vullen.

Na de klim komen we uit bij een bekend hutje. We zijn hier gisteren namelijk gestopt voor de lunch. We zijn vanochtend vroeg vertrokken en al weer even overweg. Het is dus opnieuw een fijne plek om te stoppen voor de lunch. Vanaf hier is het pad weer bekend en lopen we over dezelfde houten paden terug naar ons startpunt. In twee dagen kun je op een mooie manier het Skuleskogen nationaal park verkennen en tegelijkertijd zeggen dat je alles wel gezien hebt. Het echte Zweedse kampeergevoel ervaar je hier met net zoveel gemak als je zelf kiest. Of dat nu met een tentje is of gewoon lekker in een hutje. Na deze tocht kunnen wij echt met recht zeggen: Het Skuleskogen Nationaal park in de Höga Kusten is een echte aanrader, in zomer én winter!