Het smokkelpad en de Strijbeekse heide

De Strijbeekse heide bij de Belgische grens is een prachtig natuurgebied.  De Strijbeekse heide is niet een heel groot gebied. Door het te combineren met de ‘smokkelroute’ krijg je een leuke afstand van 12 kilometer waarbij je geniet van verschillende landschappen. Deze route neemt je mee over de Belgische grens zoals smokkelaars dat vroeger deden. Op een zonnige dag in januari liepen wij hier om met onze rugzak te trainen voor onze wandeltochten door Zweden.

Het Goudbergven

Een veelgebruikte parkeerplaats voor deze route is te vinden bij café Het Smokkelaartje. Op zonnige dagen kan deze parkeerplaats snel vol raken, dus wij parkeren bij de Erikaweg in Strijbeek. Vanaf hier zijn we dichtbij de Strijbeekse heide, maar we steken eerst de weg over om bij de smokkelroute te komen. We lopen vandaag dus met onze rugzakken die we ook willen gebruiken om in Zweden te lopen en te kamperen. Dat betekent dat we vandaag met 50 liter rugzakken lopen van zo’n 16 kilo waardoor we niet zo snel vooruit komen.

We lopen dan ook rustig over de brede paden die door het bos en langs de bosrand lopen. Onderweg kijken we uit over de weilanden, waarvan een deel zich in België bevinden. Voordat we die kant op gaan lopen we eerst nog langs het Goudbergven. Vanaf een klein heuveltje krijgen we zicht op het ven met in het midden een hoog eiland. Je waant je al meteen in een andere wereld.

Oversteken naar België

Hoewel je helemaal om dit ven heen kunt lopen verlaten wij het Goudbergven al snel om richting de Belgische grens te lopen. De grens tussen Nederland en België ligt bij de Strijbeekschse beek. We steken hier een klein bruggetje over en komen uit op een mooi stukje heide. Het is nu winter, maar in de zomer zal deze heide mooi in bloei staan. De heide gaat al snel over in bos. We lopen door het gebied van de Elsakker en dat betekent leuke bospaden en soms lange lanen. Het is redelijk druk op deze route en we passeren dan ook redelijk wat wandelaren. We worden natuurlijk ook zelf ingehaald, want ons tempo is met de rugzakken op niet zo hoog.

Wanneer we bij een kleine kapel komen zijn we op het zuidelijkste puntje in België beland en keren we weer terug richting Nederland. Na een aantal keer links en rechts te zijn gegaan in de vele leuke bospaden van dit gebied komen we aan de oostkant weer uit bij de Nederlandse grens. Ook dit keer steken we de Strijbeeksche beek weer over met een bruggetje. We lopen nu weer wat meer in open gebied en de zon doet vandaag goed zijn best. Met onze rugzakken op merken we dat verschil direct ten opzichte van het bos. we stoppen dan ook even om onze rugzakken nog net iets voller te doen met wat lagen kleding die we zojuist aan hadden.

De terugweg door Nederlands gebied richting de Strijbeeks heide loopt voornamelijk langs akkers en weilanden. De afwisseling is leuk, maar de lange rechte paden maken het lopen nu iets zwaarder. Gelukkig hebben we het hoogtepunt nog voor de boeg! Het begint al met een klein bezoekje aan het Zwarte Goorven. Dit afgelegen ven is een baken van rust. Je kan hier heerlijk rustig struinen en tegelijkertijd kijken hoe het mooie ven erbij ligt.

Het hoogtepunt: de strijbeekse heide

Na het Zwarte Goorven zien we onze auto al, maar we gaan eerst nog verder naar de Strijbeekse heide. We hebben er al 7,5 kilometer op zitten en hebben er nog 4,5 voor de boeg. Het leuke is dat we vandaag pas om half twee zijn gestart met wandelen. Dat betekent dat de zon nu langzaam begint te zakken en een mooie gloed werpt over het landschap dat we nu betreden. Zodra we de heide oplopen genieten we meteen van het weidse landschap.

Op de Strijbeekse heide kom je eerst het Langven tegen. Ten noorden hiervan ligt ook nog een klein ven. Tussen deze twee vennen ligt een wandelpad dat net iets hoger gelegen is en enkele bomen passeert. Op deze manier kun je een kleine ‘oversteek’ maken van de heide. Dit paadje is een echte aanrader en trakteert je in vrijwel elke hoek op een mooi plaatje van vennen, heide, bomen of zelfs een combinatie daarvan! Op dit mooie paadje houden we dan ook even in om wat te rusten en mooie foto’s te maken van het landschap voor ons.

We lopen verder langs dit leuke paadje en laten het Langven achter ons. Gelukkig zit het er dan voor ons nog niet op. We maken dwars door de heide de oversteek naar het Rondven. De zon begint nu goed te zakken en werpt ondertussen een prachtig licht op de verschillende planten die deze heide rijk is. Onderweg komen we ook nog wat kleine plassen tegen waar Bruno zich lekker in uit kan leven.

Zonsondergang bij het rondven

Niet veel later komen we dan ook uit bij het Rondven. En wat een traktatie is dit. De combinatie van het in zonlicht glinsterende blauwe ven met de gele heide, groene bomen en wederom blauwe lucht is echt prachtig! Er loopt een wandelpad rondom het Rondven waardoor we hier 360 graden van kunnen genieten. We vinden het nu ook niet zo erg dat ons tempo met de rugzak wat lager ligt. Zo rondstruinen in de inmiddels koelere avondzon langs dit ven is echt heerlijk. Het is nu ook echt rustig op de heide want alle middagbezoekers zijn inmiddels wel vertrokken. Wij pauzeren dan ook nog even bij een bankje dichtbij het meer om te genieten van dit heerlijke moment.

De combinatie van het in zonlicht glinsterende blauwe ven met de gele heide, groene bomen en wederom blauwe lucht is echt prachtig!

En dan is het tijd om dit mooie gebied weer te verlaten. We lopen weer terug richting de auto, maar gelukkig is dit gebied langgerekt en kunnen we er nog even van genieten. Hoewel er veel leuke paadjes te vinden zijn op de Strijbeekse heide lopen we terug over dezelfde weg omdat dit toch wel de mooiste weg is. Vlak voor het einde kiezen we nog wel een andere pad om de heide te bewonderen in de ondergaande zon. En wanneer de zon ondergaat stappen wij weer in de auto en laten we dit gebied achter om er zeker weer eens terug te keren!