Dineren bij de Månafossen waterval
- Start hoogte: 156 meter
- Hoogtemeters: 140 omhoog / 140 omlaag
- Hoogste punt: 296 meter
- Duur: 0,5 uur
- Afstand: 2,6 kilometer
- Moeilijkheid: Makkelijk
Dineren bij kaarslicht, maar dan anders. Namelijk met uitzicht, op de Månafossen waterval, één van de 10 grootste watervallen van Noorwegen. Wij hebben Noorwegen vooral leren kennen als het land van water. Van wildstromende rivieren, kilometerslange fjorden en natuurlijk watervallen. De mooiste en grootste watervallen vind je op verschillende plekken en de één is nog mooier dan de ander. De Månafossen waterval is zeker het bezoeken waard en wij combineerden het met een heus diner tijdens Pinksteren.
Pinksteren in Noorwegen
Tijdens Pinksteren zijn we met onze camper onderweg in het zuiden van Noorwegen. Wist jij dat de Noren er tijdens de feestdagen massaal op uit trekken en de natuur in gaan? Alle campings, wildkampeerplekken en parkeerplaatsen in de weide omgeving staan helemaal vol. Wij hebben niks gepland en willen dus graag een plekje vinden om te overnachten. Het liefst staan we ook nog graag in de buurt van de mooie Noorse natuur. Omdat er niet veel meer opties over zijn besluiten we naar de drukke parkeerplaats van Månafossen te rijden. Deze vind je ten oosten in het Gjesdal en tegen een kleine vergoeding (50 NOK) mag je hier ook overnachten.
Månafossen behoort tot één van de tien grootste watervallen van Noorwegen. Met zijn 92 meter in hoogte staat deze prachtige waterval op nummer 9. Een mooi uitzicht op de Månafossen is daarnaast redelijk makkelijk te bereiken en daarom ook in trek bij de wat minder sportieve Noren. Wanneer je boven de Månafossen uit klimt kom je uit in een mooi dal waar je prachtig kunt wildkamperen. Tijdens Pinksteren is dit een geliefde plek voor veel Noren en staat het dus vol met tentjes.
Wanneer de meeste dagjesmensen vertrokken zijn, is het tijd voor ons om naar boven te gaan.
Wij moeten flink wennen aan alle drukte om ons heen sinds we de afgelopen dagen in alle rust door Noorwegen zijn gereisd. We besluiten dan ook om de plannen om te gooien. We gaan niet overdag naar boven, maar wachten tot het avond is en hopelijk wat rustiger. Het plan is om onze brander mee omhoog te nemen, samen met wat gevriesdroogde Real Turmat en worstjes. Als we een mooi plekje kunnen vinden hebben we een heus diner met uitzicht en het lijkt ons een prima plan. In het zonnetje op de parkeerplaats wachten we tot aan het eind van de dag steeds meer auto’s vertrekken. Wanneer de meeste dagjesmensen zijn vetrokken, is het tijd voor ons om naar boven te gaan.
De klim naar Månafossen
Je kan op twee manieren klimmen naar het uitzichtpunt van de Månafossen waterval. Op de noordelijk gelegen heuvel is namelijk een Via Ferrata aangelegd. Hierbij klauter je omhoog naar het uitzichtpunt. De Via Ferrata is niet lang en van zeer laag niveau. Het heeft meer weg van gezekerd omhoog lopen en het nadeel is dat je tijdens het klimmen geen uitzicht zult hebben op Månafossen. Ook eenvoudige Via Ferrata’s vinden we normaal gesproken leuk, maar vanwege de drukte besluiten we ons toch maar gewoon op het normale pad te begeven. Voor degene die wel de Via Ferrata willen doen, je kunt bij de dichtstbijzijnde boerderij entree betalen en eventueel materiaal huren.
Wij kiezen ervoor om via het normale wandelpad te lopen. Het eerste deel bestaat nog uit geplaveide stenen, maar al snel gaat het over in een minder aangelegd pad over de rotsen. Dat komt vooral doordat de rotsen over een breed gedeelte zijn afgesleten, waarschijnlijk door de vele wandelaars die hier een weg omhoog zoeken. Het pad is zeer eenvoudig voor de gemiddelde wandelaar, maar toch komen we veel mensen tegen die met grote voorzichtigheid proberen af te dalen. Gelukkig zijn er op sommige plekken palen, kabels en trappen aangebracht om hierin te helpen.
Tijdens de klim krijgen we de waterval niet te zien, maar we horen hem wel. Als je wat van het pad af gaat kun je hier en daar een glimp zien van de waterval, maar wij besluiten het pad te volgen. Het is niet helemaal duidelijk wat ‘het uitzichtpunt’ is, maar na een kwartier wandelen (ja, het is maar 140 meter stijgen) komen we aan op iets vlakker en open terrein. We lopen richting de rand en horen het gebulder van de waterval aanzwellen. Als we bij de rand komen krijgen we voor het eerst zicht op de Månafossen waterval. Het is de grootste waterval die ik tot nu toe gezien heb en het grote volume aan water dat er doorheen stroomt heeft bijna iets beangstigend. Waarschijnlijk helpt de diepte waarin we vanaf hier kijken ook mee. Al met al is het prachtig.
Iets vergeten?
De Månafossen waterval bestaat feitelijk uit twee delen. Bovenin is er een smalle kloof uitgesleten waar veel water in een kleine ruimte wordt samengebracht. Dit zorgt voor een zeer grote en brede straal die op het tweede niveau bijna horizontaal wordt gejaagd. Vanaf hier valt het water 92 meter naar beneden en als je daar kijkt zie je de slijtage die aangebracht is op de rotsen als gevolg van al dit geweld. De ondergaande zon maakt het schouwspel nog mooier omdat er verschillende schaduwen liggen over de damp die uit de diepte omhoog stijgt. Ook wordt er een kleine regenboog zichtbaar die om de waterval heen hangt.
Dit alles vráágt om een video van onze drone, er is alleen een probleem. De drone ligt nog in de camper op de parkeerplaats! Toch moet en zal ik dit spektakel filmen en aangezien de klim niet al te lang is besluit ik naar beneden te gaan. Ik moet wel een beetje opschieten want de zon zal snel ondergaan. Met grote snelheid daal ik dus af en passeer ik opnieuw de wandelaars die ik eerder ben tegen gekomen. Zij zijn nog steeds bezig met in alle voorzichtigheid proberen af te dalen.
Eenmaal beneden duik ik de camper in, maar opnieuw is er een probleem. Ik kan de drone niet vinden! Meerdere malen zoek ik op de verschillende plekken waar deze zou kunnen liggen, maar daar ligt niks. Omdat we op een parkeerplaats staan raak ik lichtelijk in paniek en ik besluit Sylvia te bellen. Sylvia kijkt voor de zekerheid nog een keer in de rugzak die ik bij het uitzicht punt het achtergelaten en wat blijkt? De drone hebben we al die tijd gewoon bij gehad. De opluchting dat de drone in ieder geval ergens is overheerst bij het gevoel dat ik nu voor niks ben afgedaald. Op volle kracht ren ik weer omhoog. Onderweg kom ik voor de derde keer de wandelaars tegen die nog steeds bezig zijn met afdalen. Tien minuten later sta ik hijgend boven en is het eindelijk tijd voor de drone. Je kan de video onder aan deze pagina bekijken. Zeg nou zelf, dit hadden we toch niet willen missen?
Diner met uitzicht op Månafossen
Na de drone beelden besluiten we wat hoger te klimmen om een plekje te vinden voor ons diner. We staan nu op het eerste punt waar je goed uitzicht hebt op de Månafossen en dat zorgt ervoor dat veel wandelaars hier ook stoppen. Hoe hoger we komen, hoe rustiger het is. We vinden dan ook een mooi plekje waar we lekker kunnen zitten en waar de brander ook goed kan staan. We zetten de brander aan om water te koken en genieten van het prachtige uitzicht.
Kijkend naar de waterval bedenken we hoe vet het zou zijn om juist aan deze kant een Via Ferrata te bouwen. Recht langs de wand van de waterval en dan met een mooie brug oversteken bij het punt waar al het water samengeperst wordt. De worstjes en Real Turmat gaan er prima in en we genieten van ons eigen kleine avontuur dat we hier met elkaar beleven. Na het eten (en het toetje: een Twix) ligt de Månafossen helemaal in de schaduw. We laten het uitzicht achter ons en dalen weer af richting de camper voor een nachtje op de parkeerplaats. Gelukkig zijn de wandelaars deze keer nergens meer te bekennen.
Dingen anders doen dan anderen is vaak een goede oplossing in Noorwegen. Veel mooie gebieden in Noorwegen zijn hartstikke populair, zeker in de zomermaanden. Wij vinden het dan vooral ook veel afbreuk doen als je met honderden mensen op hetzelfde moment op die plekken bent. We hebben geleerd dat vroeg opstaan of juist laat op pad gaan een hele verbetering kan zijn voor een stukje natuurbeleving. Aangezien de zon laat ondergaat is dat ook helemaal geen probleem. Ook nu weer zijn we blij dat we een andere keuze hebben gemaakt. Sterker nog, we hebben een heel ander avontuur bedacht door ‘wat te gaan eten’ bij waterval. De volgende keer dat jij drukte ervaart in Noorwegen raden we je dan ook aan: Ga eens ‘een hapje eten’ bij Månafossen, Preikestolen of ergens anders!
Månafossen is onderdeel van onze reis door europa
Stel jouw eigen kooksetje samen
Wil je zelf ook lekker eten terwijl je op outdoor avontuur bent? Denk dan ook eens aan deze spullen voor in jouw rugzak.
