Romsdalseggen – De mooiste wandeling van Noorwegen

Een activiteit plannen in Noorwegen kan nog wel eens een uitdaging zijn. Het weer, het vervoer en de omstandigheden maken het soms lastiger dan dat we gewend zijn. Maar hé, dat hebben we natuurlijk wel over  voor de mooiste wandeling van Noorwegen. Vandaag is het namelijk tijd om de Romsdalseggen graat te lopen. Eerder tijdens onze reis liepen we al de beroemde Besseggen graat, maar het schijnt dat deze Romsdalseggen nog een stuk mooier moet zijn. Dat gaan we natuurlijk uitzoeken.

Met de bus naar de Romsdalseggen

Zoals ik al zei, het plannen van een activiteit kan een uitdaging zijn. Dat komt omdat in Noorwegen niet alle wandelingen een rondwandeling zijn. Daardoor ben je afhankelijk van vervoer naar het begin of eindpunt. Zo geldt dat ook voor de Romsdalseggen. In het hoogseizoen (meestal vanaf eind juni) rijdt er met regelmaat een bus naar het beginpunt van de wandeling. Hoe laat en hoe vaak hij precies rijdt is afhankelijk van het seizoen en de condities. Het is dus ieder jaar weer verschillend vanaf wel moment hij gaat. De kosten hiervoor zijn 20 euro per persoon en honden mogen ook mee. Een kaartje koop je bij het toeristenoffice (te vinden bij het busstation) in Åndalsnes. In Åndalsnes parkeer je ook gemakkelijk je eigen auto (betaald via easy park) waar je uiteindelijk weer uitkomt.

Meer informatie over de busrit en de tijden vind je op deze website.

Het eindstation is hierbij Venjesdalssetra en het beginstation is Åndalsnes stasjon
(let op dat je het rondje op de A ook invult, anders vindt hij het station niet)

Veel sneeuw in juni in Noorwegen

Nadat we met de bus zijn afgezet bij het beginpunt van de wandeling starten we gelijk met de klim naar boven. In Noorwegen hebben we al een paar keer gemerkt dat de paden niet altijd geleidelijk omhoog gaan, maar vaak steil zijn en dat het dus flink werken is om die hoogtemeters te maken. Ook vandaag beginnen we weer gelijk met een lekkere klim. Eerst nog over trappetjes, daarna dwars door de waterval. Het is nog vroeg in het seizoen. Normaal gesproken zijn juli en augustus de beste maanden, maar het is pas eind juni. We hebben al vaak gemerkt dat het naast een regenachtige zomer, ook een winter met veel neerslag was. Er liggen nog gigantische hoeveelheden sneeuw en het water smelt met een grote snelheid. Ook dat merken we vandaag weer. Gelukkig weten we dat de route inmiddels al vaker is gelopen dit seizoen en dat de sneeuwstukken goed begaanbaar zijn. Wat nog wel wat spannend is, is het weer van vandaag. De dag voordat we wilden gaan schoten de verwachtingen alle kanten op en is het dus maar afwachten wat het doet. We lopen al snel op de scheidslijn van onweer en zon. We snappen wel waarom die verwachtingen zo wisselvallig waren.

Er liggen nog gigantische hoeveelheden sneeuw en het water smelt met grote snelheid. En we lopen al snel op de scheidslijn van onweer en zon.

Uitzicht op de Trollveggen

Terwijl we flink omhoog aan het lopen zijn gaan de hoogtemeters hard. We weten dat het grootste deel van de hoogtemeters in het begin zit. Hier moeten we namelijk al zo’n 800 meter klimmen. Het pad wordt afgewisseld door puinhelling en veel sneeuw. Soms wel tussen de 30 en de 40 graden. Gelukkig zijn er al stappen in gemaakt waardoor we zelf niet het spoor hoeven aan te leggen. Terwijl we klimmen passeren we een bordje dat de laatste vulplaats voor het water markeert. Gelukkig hebben we genoeg meegenomen, maar houdt er rekening mee dat je niet op heel de route je water kan vullen.

Na een kleine 2 uur hebben we het grootste deel van de klim gedaan. Wanneer we boven komen worden we gelijk getrakteerd op het prachtige uitzicht wat de rest van de dag bij ons zal blijven. Onder ons vinden we een meanderend riviertje met daarachter de scherpe pieken die dit berggebied kenmerkt. We kijken vanuit hier namelijk op de Trollveggen. De grote bigwalls waar ook ervaren klimmers hun uitdaging zoeken.

Klauteren over de Romsdalseggen graat

Nadat we de eerste klim hebben gedaan lopen we een stukje over de hoogtelijn naar het hoogtepunt van vandaag. De graat. Hoewel we bij de Besseggen als een graat beklommen hadden wisten we dat deze wat uitdagender zou zijn. Waar je bij de Besseggen toch wel een aantal meter links en rechts van je hebt, is dat hier een stuk minder. Ook lazen we al dat we Bruno af en toe zullen moeten helpen op de lastige stukken. Wanneer we bij de graat aankomen zien we inderdaad dat deze wat technischer is dan de Besseggen. Maar omdat we veel klimmen en klettersteigen is de klim voor ons niet zo spannend. En ook Bruno laveert zich er redelijk eenvoudig doorheen. Maar als je last hebt van hoogtevrees kan ik me wel voorstellen dat deze klim wat spannend is.

Voor we het weten zitten de laatste 150 meter klimmen er weer op en hebben we het moeilijkste stuk gehad. De graat gaat nu over op een fijn wandelpad. Hierdoor hoef je dus niet over een lastig pad af te dalen.

De mooiste hike van Noorwegen

We hoorden en lazen al meerdere keren dat dit de mooiste wandeling van Noorwegen moet zijn. En we moeten zeggen, dat vinden wij eigenlijk ook wel. Zodra we boven komen krijgen we steeds vaker en mooier uitzicht over de hele vallei. De wandeling is super afwisselend en gaat over sneeuw, rots, wandelpaden en fijn gras. Na onze klim genieten we dus alleen nog maar van al die prachtige natuur om ons heen. Het is inmiddels tegen de middag en dus tijd om te gaan lunchen. We nemen lekker pauze een stuk van het pad af. Inmiddels is dat geen probleem meer omdat het pad dus breed genoeg is. Maar het koelt toch wel redelijk snel af, hier bovenop. Na onze lunch gaan we dus snel weer verder. Maar niet nadat  ook Bruno even heeft genoten van zijn pauze (lees een frisse duik in een van de kleine meertjes die we tegenkomen)

Het kabelstation met het uitzichtpunt Rampestreken

Het laatste stuk van de wandeling over de graat brengt ons richting het kabelstation waarbij ook veel toeristen direct vanuit Åndalsnes omhoog komen. Ook hier is het pad weer totaal anders dan de rest van de wandeling. Het zijn gladde rotsige paden, maar niet technisch of moeilijk. Dat kan ook niet, want we komen tal van toeristen tegen op simpele sportschoenen of gladde sneakers. En tijdens onze wandeling was dat niet echt handig geweest. We komen duidelijk al dichter bij de kabelbaan. Maar toch voelt dit deel van de route lang. We maken best wat kilometers maar hebben het idee niet snel te gaan en de kabelbaan blijft maar verderop in ons zichtveld. Na ongeveer 5 uur wandelen komen we er dan toch. We nemen even de tijd om te genieten van het uitzicht en starten dan met de afdaling.

Uitzicht over Åndalsnes

Terwijl we naar beneden lopen zien we ook hier de typische Noorse paden. Dat betekent, aangelegde trappen met grote stenen. Volgens de Noren vaak aangelegd door sherpa’s uit Nepal. We weten niet hoeveel hier van waar is, maar we zijn ze in ieder geval dankbaar voor dit eenvoudige pad. Zo’n 150 meter onder het kabelbaanstation is het tijd voor onze laatste stop. Een bekend uitzichtpuntje met de naam Rampestreken. Vanuit daar heb je een prachtig zicht over de stad Åndalsnes en het mooie fjord er achter. En we moeten zeggen, het is er inderdaad prachtig. Nog een paar laatste foto’s en we gaan op weg naar beneden. Hoe lager we komen, hoe warmer het wordt. En we lopen al snel met de minimale kleding om de warmte een beetje kwijt te raken. We zien nog een hoop mensen omhoog gaan en dat vinden we toch best wel knap met deze hitte. Gelukkig hoeven wij alleen nog maar het laatste stuk naar beneden. Over een pad vol met boomwortels, dat dan weer wel. Het laatste stuk is de concentratie wat minder en we moeten hier wel goed opletten dat we onze voeten goed optillen. Als we allemaal heelhuids weer beneden komen lopen we nog het laatste stukje naar de camper. Dit was onze laatste wandeling in Noorwegen en we moeten toegeven, voor ons wat dit inderdaad de mooiste hike van het land.

De Romsdalseggen is onderdeel van onze reis door europa